Page 61 - mag_100

καμιά βουτιά ακόμη, οι γλάροι ρου, όταν τα νερά των βουνών

είχαν συναυλία. Κρατούσαν θέση τραγουδώντας τρέχουν κατά τη

«Να ξέραμε αφεντικό τι λένε οι πέτρες, πάνω στους στύλους, έκρωζαν κι θάλασσα. Ξεχωρίζω βέβαια τον

τα λουλούδια, η βροχή! Μπορεί να φωνάζουν, έκαναν από εκεί βουτιές στα γα- ήχο του τρακτέρ που οργώνει,
λαζοπράσινα νερά δίπλα στους
να μας φωνάζουν, κι εμείς να μην ακούμε». λουόμενους. Είχε και φουσκοθα- την καμπάνα ξημέρωμα και δει-

λινό, γαυγίσματα, ακόμη και πα-
Νίκος Καζαντζάκης, λασσιά, ερχόταν κρυμμένος ο νο- γώνια από κάποιο κτήμα με την

«Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά». τιάς μια στην κορφή, μια στο κοίλο τραχιά φωνή τους. Μαζί με τους

των κυμάτων. Κάπου κάπου και ήχους της φύσης αναμειγνύονται

κάνα αφρόψαρο πεταγόταν από το και ήχοι μηχανικοί, σπανιότεροι

νερό. Ήχοι με δική τους μελωδία.
κοντά στη φύση. Εκτός από τα γε-

Στη μικρή μου επικράτεια οι ήχοι ωργικά μηχανήματα, στο ηχητικό

των εποχών είναι χαρακτηριστι- μου περιβάλλον ακούγεται αραιά 61 61

κοί. Χελιδονιών φτερουγίσματα, και πού κάνα αεροπλάνο, ενώ η

δρυοκολάπτη «μηνύματα», με- φωνή του χότζα από τον διπλανό

λισσοφάγων συνεννοήσεις το κα- οικισμό χρειάζεται τη συμμαχία

ταμεσήμερο, κουκουβάγιας πα- του βοριά, για να με φτάσει. Τέ-

ρουσία σούρουπο και λυκαυγές. λος Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη τα

Αν και τα χελιδόνια επιλέξουν και

φέτος τη γειτονιά μας για συγκέ- πλατάνια της απέναντι αυλής θα

ντρωση πριν από το μεγάλο ταξί- φυλλορροούν σιγανά και ταπεινά,

δι, οι φλύαρες συνεννοήσεις τους απαιτείται ασκημένο αφτί, για να

θα μας χαρίσουν την πιο γλυκιά ακούσει κανείς αυτό το τραγούδι

μελωδία. Πιο αραιά ακούγονται «της σιωπής», όπως των νιφά-

τα κουδούνια του κοπαδιού, κα- δων του χιονιού. Εμείς το μάθαμε,

θώς τα κατσίκια ανεβοκατεβαί- το αναμένουμε, μαζεύουμε φύλλα

νουν στις πλαγιές. Συχνά κατε- καφετιά και τους χαρίζουμε αιω-

βαίνω στην «κοίτη» του οικισμού, νιότητα χρησιμοποιώντας τα σε

αληθινή κοίτη του Τρελοχείμαρ- καλλιτεχνικές δημιουργίες.