Page 91 - mag_99
P. 91

μητέρας τους. Κυρίως η μικρή, η                       δημιουργήθηκε, το φως, στο οποίο

               Μπριζίτ. Το θολό κατεστραμμένο                        φαίνονται όλα τα άλλα.
               πρόσωπό της απορρόφησε όλες τις                       Μέσα από την αθώα, αβοήθητη
               γκριμάτσες της μητέρας της χωρίς                      Μπιζίτ,  ο  Μπάρτφους  ανακαλύπτει

               καμία επιλογή.»                                       την ανάγκη να αγαπήσει, να δώσει,

               Ο Μπάρτφους αποκαλείται «αθά-                         να ξαναμπεί στην ανθρώπινη ζωή.

               νατος» επειδή επέζησε του Ολο-                        Προσφέρεται να της αγοράσει ένα
               καυτώματος κι επειδή, όπως λέει                       πολύτιμο ρολόι, ένα Ωμέγα. Δείχνει

               ένας ήρωας, «Υπάρχουν πενήντα                         αγάπη. Διαφαίνεται μια προσπάθεια
               σφαίρες στο σώμα του. Πώς μπορεί                      να αναγνωρίσει την αξία του χρό-

               ένας άνθρωπος να ζήσει με πενή-                       νου, την πληρότητα του ανθρώπου,
               ντα σφαίρες στο σώμα του;»                            του παρελθόντος, του παρόντος και


               Κατά ειρωνικό τρόπο, όλοι οι επι-                     του μέλλοντος. Λέει πως όλοι οι
               ζώντες του Ολοκαυτώματος είναι                        «επιζώντες», πρέπει να είναι γεν-

               αθάνατοι στο βαθμό που κανένας                        ναιόδωροι.                                                 91
               δεν είναι πλήρως ζωντανός. Δεν                        Προσεγγίζοντας τη ζωή του Μπάρ-

               θέλουν μόνο να ξεχάσουν. Δεν θέ-                      ντφους, αντιλαμβανόμαστε το φο-
               λουν καν να μιλήσουν μεταξύ τους,                     βερό  αδιέξοδο  όσων  αποκαλούμε

               μήπως οι αναμνήσεις τους μεταδο-                      «Επιζώντες του Ολοκαυτώματος».
               θούν με λέξεις, «παλιές λέξεις» στις                  Οι απάνθρωπες, απερίγραπτες κα-

               οποίες κάποτε κληρονομήθηκαν                          ταστάσεις που αναγκάστηκαν να
               ψευδαισθήσεις ζωής-πεποιθήσεις,                       υπομείνουν υπάρχουν πάντα μέσα

               αξίες, έννοιες, ελπίδες.                              τους. Ουρλιάζουν και τους ξεσκί-

               Σε μια σκηνή, ο Μπάρτφους έχει μια                    ζουν.

               διαμάχη με έναν άλλο επιζώντα και                     «Επέζησαν» αλλά δεν «μπορούν πια
               τον χτυπά. Ο άνδρας πέφτει, σαν να                    να ζήσουν»…
               μην είχε ζωτική, ανθεκτική μάζα.

               Οι λέξεις, σαν χτυπήματα, απειλούν

               τους  επιζώντες.  Είναι  ευαίσθητοι,
               εξαιρετικά ευάλωτοι σε κάθε δοκι-
               μασία της ύπαρξής τους. Ο Μπάρ-

               τφους, που συχνά γοητεύεται από                       Στο βιβλίο βρίσκουμε,

               τις σκιές, νιώθει ο ίδιος.  Γοητεύεται                το εξαιρετικό ΕΠIΜΕΤΡΟ
               επίσης από το πρώτο πράγμα που                        του ΣΤΑΥΡΟΥ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96