Page 90 - mag_99
P. 90

ΒιΒλιοπΑΡουςιΑςή




                «ο αΘανατοσ μπαρτΦουσ»
                           του αηαRON APPELFELD



               σθήματα και την ψυχική κατάσταση                      ένα όριο στην ντροπή. Η ζωή είναι

               των επιζώντων. Το παράδοξο όμως                       πολύτιμη, αλλά όχι με οποιοδήποτε
               είναι, πως θεωρεί την ιδιωτικότη-                     τίμημα».
               τα του ήρωα του απαραβίαστη. Ο                        Ο Μπάρτφους αντιπαθεί επίσης τη

               Μπάρτφους γίνεται για εμάς, μια                       μεγαλύτερη, παντρεμένη κόρη του

               αποστασιοποιημένη  φιγούρα φοβε-                      και βρίσκει τον άντρα της ανυπόφο-
               ρής εσωτερικότητας. Ο Μπάρτφους                       ρο. Όταν ο Μπάρτφους αρρωσταίνει

               δείχνει, συχνά, απομακρυσμένος                        και μεταφέρεται στο νοσοκομείο,
               και από τον εαυτό του, άλλοτε κατα-                   φαντάζεται τη σύζυγο, τη μεγαλύτε-

               νοητός, άλλοτε παράξενα αδιαφα-                       ρη κόρη και τον γαμπρό του να ψά-
               νής.                                                  χνουν στο διαμέρισμα για τα χρή-

               Αυτός ο άνθρωπος υποφέρει από                         ματά του. Χαίρεται που είναι τόσο

               απέχθεια για τη γυναίκα του. Αντι-                    καλά κρυμμένα και δεν μπορούν να
               παθεί τα γούστα, τους τρόπους και                     τα βρουν. Το θησαυροφυλάκιό του,

               την τσαχπινιά της Ρόζα.                               όπως και οι σκέψεις και τα συναι-
   90
               Το πιο σοβαρό, γι' αυτόν, είναι ότι ο                 σθήματά του, είναι καλά κρυμμένα

               ίδιος επέζησε του Ολοκαυτώματος                       απ' όλους. Ποτέ δεν είπε στη Ρόζα,
               με τίμημα την ηθική του ακεραιότη-                    ακόμη και τις παλιές καλές εποχές

               τα.  Αυτό πιστεύει ο Μπάρτφους  για                   στην Ιταλία, μετά το Ολοκαύτωμα, τι
               τον εαυτό του, αλλά δεν μαθαίνου-                     έκανε ή πόσα χρήματα είχε: «Δεν

               με τι έκανε για να επιβιώσει, ενώ                     με εμπιστεύεσαι», ρωτούσε τότε
               μαθαίνουμε ότι η Ρόζα κοιμόταν με                     με την απαλή, γυναικεία φωνή της.

               χωρικούς, έναν γέρο και τους γιους                    «Δεν πρέπει να εμπιστεύομαι καν
               του. Δεν αρνείται την κατηγορία και                   τον εαυτό μου» της απαντούσε. Η

               μερικές φορές δείχνει να σκέφτεται                    εξαίρεση στην οικογενειακή αηδία
               εκείνες τις μέρες με ευχαρίστηση.                     του Μπάρτφους είναι η μικρότερη,

               Πώς διακρίνεται ηθικά ο Μπάρ-                         καθυστερημένη κόρη του. Θέλει να

               τφους από τη Ρόζα; Αν το να έχει                      είναι πιο κοντά της και πιστεύει ότι

               επιβιώσει είναι ένα ζοφερό βάρος,                     κι εκείνη ελκύεται από αυτόν. Όμως
               εκείνη δεν το νιώθει; Ο Μπάρτφους,                    και οι δύο κόρες έχουν κυριευθεί
               το νιώθει βαθιά και κάποτε τη βα-                     από τη γυναίκα του: «Δεν τις εκπαί-

               σάνιζε με αλληλοκατηγορίες: «Γιατί                    δευσε. Τις ζύμωσε στα χέρια της σαν

               κοιμήθηκες με τους χωρικούς, μόνο                     μαλακή ζύμη. Από μέρα σε μέρα
               και μόνο για να επιβιώσεις; Υπάρχει                   έπαιρναν περισσότερο την όψη, της
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95