Page 60 - mag_94

aNΘΡωπων ΛοΓΙΑ

Ακόμα

σε θυμάμαι

Ακόμα σε θυμάμαι. Για να μπορώ μετά να σε ξε-

χνώ. Για να μπορώ μετά να νιώσω ότι σε νίκησα.

Ακόμα σε θυμάμαι. Τόσο καιρό μετά. Δεν έμεινες πολύ, κάτι χρόνια

μόνο, άλλοι το λένε μια ζωή, εγώ το λέω μια μέρα. Τόσο κρατάει η

μνήμη μου. Όσο κρατάει μια μέρα. Κι έπειτα ξαπλώνω και κοιμάμαι
κι όταν ξημερώνει σ’ εξαφανίζω. Σε κρύβω μέσα μου βαθιά για να μη

σε βλέπω. Ή έτσι νομίζω. Μια μέρα και μια ώρα. Τόσο σε θυμάμαι.
60 Ούτε καν μια ζωή.

Ακόμα σε θυμάμαι. Άπλωνες τα χέρια σου και με ζέσταινες κι όλα
τα άσχημα έμεναν απ’έξω. Δε μ’ ένοιαζε πώς το ‘κανες. Πίστευα πως

εσύ όλα τα μπορείς. Και μου ’φτανε να ξέρω πως αυτή η αγκαλιά

ήταν δική μου να χωθώ μέσα και να νικήσω την αρρώστια. Ώσπου

αρρώστια έγινες εσύ.

Ακόμα σε θυμάμαι.

Να χαμογελάς.

Να καπνίζεις. Να ονειρεύεσαι.

Να ζητάς.

Να γκρινιάζεις.

Να κλείνεσαι.

Να υπόσχεσαι.

Να μελαγχολείς.

Να χαρίζεις.

Να μ’ ερωτεύεσαι.

Όλα τα θυμάμαι.