Page 105 - mag_94
P. 105

της Λίλλυς Παπασπυροπούλου











                                                                     πληρώσει, να του δώσει πουρμπου-
                                                                     άρ, παρά να πει « ευχαριστώ». Αν το

                                                                     φιλμ διατρέχει μια κριτική της επο-
                                                                     χής μετά τον Αντενάουερ, το ναζιστικό

                                                                     παρελθόν μένει στην αφάνεια, η δίψα
                                                                     της γερμανικής κοινωνίας να ξαναχτί-

                                                                     σει όσα έχασε και να προχωρήσει κι
                                                                     αυτό με τίμημα τη λήθη, ενσαρκώνο-
                                                                     νται στον αρριβισμό της Μαρίας που

                                                                     χρησιμοποιεί τα πάντα για να ανέλθει:
                                                                     την εκπόρνευση, τη δύναμη που της

                                                                     δίνει η γνώση της γλώσσας των νι-
                                                                     κητών, τη γοητεία, την παντοδυναμία

                                                                     της επιφάνειας: « Είμαι μια Μάτα Χάρι
                                                                     του οικονομικού θαύματος» περηφα-

                                                                     νεύεται, ή αργότερα αρνείται να αγο-                      105 105
                                                                     ράσει ( από τον ίδιο το σκηνοθέτη που
                                                                     υποδύεται τον πωλητή), τα άπαντα του

                                                                     συγγραφέα  Κλάιστ,  «  γιατί  τα  βιβλία
                                                                     καίγονται πολύ γρήγορα». Η υπέροχη

                                                                     Χάννα Συγκούλα ενσαρκώνει με το
                                                                     ιδιαίτερο ταλέντο της τη διφορούμενη
                                                                     ηρωίδα: από τη μια είναι φιλόδοξη και

                                                                     χωρίς ενδοιασμούς και από την άλλη
                                                                     η αιώνια ρομαντική ερωτευμένη που

               γιατρός στο έργο παίρνει ναρκωτικά,                   ότι κάνει, το κάνει για να ζήσει επιτέ-

               ο ερωτισμός των σωμάτων μοιάζει                       λους ευτυχισμένη με το Χέρμαν της
               άκαμπτος, παίρνει ανάσα από πλά-                      στον οποίο παρά τις απιστίες νοιώθει
               σματα που είναι ακόμα στη ζωή αλλά                    ότι είναι αιώνια δοσμένη. Είναι η ίδια

               ήδη σαν νεκρά. Μια χώρα-παρωδία,                      η μεταπολεμική Γερμανία, η οικονο-
               σαν σε μόνιμη αναμονή που σαν την                     μική καταστροφή και η απελπισία των

               ηρωίδα πέφτει στην καταναλωτική                       κατοίκων της ξεπεράστηκε με τη βο-
               τρέλα χάνοντας τη ψυχή της: η Μαρία                   ήθεια των Αμερικανών, ο πλουτισμός
               όταν πλουτίζει, φέρνεται στον εργά-                   της Μαρίας είναι το ίδιο γρήγορος

               τη που της κάνει τη μετακόμιση σαν                    και εκπληκτικός όπως  η οικονομική
               σκουπίδι, προτιμάει όπως λέει να τον                  ανόρθωση της χώρας του προέδρου
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110