Page 69 - mag_90
P. 69
του Κωστή A. Μακρή
H αλεξίθυμη
ομπρέλα
Αποδέχομαι τον εαυτό μου. Ίσως όχι τι έγινε λίγο πριν από το λάθος που 69
πάντα και παντού, αλλά σε γενικές ήμουν έτοιμος να κάνω.
γραμμές τον αποδέχομαι και περ- Θα παρατηρήσω τότε ότι υπάρχουν
νάμε καλά μαζί. Αν τον αγαπάω, τον σχεδόν πάντα κάποια προμηνύματα
προσέχω και τον νοιάζομαι, νομί- για το λάθος ή “αμάρτημα” (με την
ζω ότι θα φροντίσει κι αυτός να μου έννοια της αστοχίας) που πρόκειται
αρέσει πιο συχνά, πιο πολύ. Κι όταν να κάνω. Όπως υπάρχουν προμη-
κάνω λάθη, δεν είναι και τόσο κακό νύματα -αστραπές, μπουμπουνητά,
που κάνω λάθη όσο το να μην ανα- κάποια ξεχωριστή μυρωδιά στον
γνωρίζω ότι έχω κάνει λάθος. αέρα- πριν από μια μπόρα ή καται-
Και αν μετά από ένα λάθος μου, κάτι γίδα.
που είπα ή κάτι που έκανα με υπερ- Και αν δω με ανοιχτό μάτι αυτά τα
βολικό θυμό, και που έγινε αιτία να προμηνύματα, ίσως καταφέρω να
στενοχωρηθεί κάποιος άνθρωπος, κρυφτώ πίσω και κάτω από μια
ζητήσω συγγνώμη, αυτό δεν σημαί- ομπρέλα μέχρι να περάσει η δική
νει ότι έχουν διορθωθεί όλα. Καλύ- μου η μπόρα και να μην βραχεί κα-
τερο νομίζω ότι είναι πριν κάνω το νένας. Ούτε καν εγώ.
λάθος να θυμώσω και να χρειαστεί Εννιά φορές στις δέκα, έχω ξεκάθα-
να ζητήσω συγγνώμη, να κοιτάξω ρα προμηνύματα για την μπόρα που
