Page 45 - mag_89
P. 45

της Μαριάννας Κουμαριανού










               Αυτή η λέξη με παιδεύει πολύ καιρό τώρα. Όλο την ψάχνω,


               την αναζητώ, προσπαθώ να την ψηλαφήσω και να την κα-


               ταλάβω και όλο κάτι στην περιγραφή της μου λείπει. Σή-


               μερα όμως θα τολμήσω να πάρω τη διαδρομή και να πάω

               μέχρι όπου με φτάσει. Σίγουρα κάτι θα μάθω από αυτό.







               Ακεραιότητα, λοιπόν, είναι η κατάστα-                 πε μια γωνίτσα, θα μπορούσε να γίνει
               ση ή η ιδιότητα του ακέραιου. Είναι                   μεγάλος καβγάς ανάμεσά τους και σε

               κάτι που χαρακτηρίζεται ως πλήρες ή                   αυτόν που θα τα μοίραζε!

               με ενότητα ή ως αρτιμελές, χωρίς κά-                  Ολόκληρο. Ακέραιο. Κάτι που δεν του
               ποια βλάβη ή, σε μια άλλη εκδοχή, χα-                 λείπει τίποτα και τίποτα δεν περισσεύει.

               ρακτηρίζεται από απόλυτη εντιμότητα.                  Στην ύλη είναι – γίνεται κατανοη-
               Αναρωτιέμαι, μόνο σε μένα ο ορισμός                   τό. Όταν μιλάμε για ανθρώπους; Πώς                         45

               φέρνει και αναδεικνύει μια μεγαλο-                    μπορούμε να αξιολογήσουμε αν και
               πρέπεια;                                              κατά πόσον συμβαίνει κάτι τέτοιο; Το


               Στα μαθηματικά, ακέραιος είναι ο ολό-                 ακέραιο έχει μέσα του την έννοια του
               κληρος αριθμός. Αυτός που δεν του                     απόλυτου. Ένας άνθρωπος σχετίζεται.

               λείπει τίποτα ή δεν περισσεύει τίποτα                 Είναι μια μονάδα που κινείται ανάμεσα
               από αυτόν. Αν ήθελα να εξηγήσω σε                     σε άλλες μονάδες κι οι ενέργειες της

               ένα παιδί την έννοια του ακέραιου, θα                 μίας (του ενός ανθρώπου) επηρεάζο-
               του έλεγα για μια ποσότητα μπισκότων                  νται από τις ενέργειες άλλων μονάδων.

               που θα πάρει κάθε παιδί, π.χ. 5 μπισκό-               Μάλλον αυτό ήταν που τόσο καιρό με

               τα το καθένα, που είναι ολόκληρα! Σε                  σταματούσε. Μοιάζει σαν να μην μπο-
               κανένα δε λείπει καμία γωνίτσα – κα-                  ρεί να “κριθεί” ή να περιγραφεί πότε και

               νένα ψιχουλάκι – καμιά μικρή μπουκί-                  κατά πόσον ισχύει κάτι τέτοιο στον άν-
               τσα αλλά κι ούτε υπάρχουν γωνίτσες ή                  θρωπο. Ήδη το “κατά πόσο” φέρνει την

               ψιχουλάκια ή μικρές μπουκίτσες που                    έννοια του μη ολοκληρωμένου, ενώ
               περισσεύουν. Αν μοιράζαμε σε δυο                      εμείς μιλάμε για μια έννοια απόλυτη.

               παιδιά μπισκότα και βρισκόταν ένα μι-                 Χρήσιμο είναι κι αυτό! Μέσα από αυτό

               κρό κομματάκι που ένα από τα δύο δι-                  μπορώ να αντιληφθώ το πόσο “μικρός”
               εκδικούσε ή αν ένα μπισκότο τού έλει-                 είναι ο άνθρωπος μπροστά σε κάποια
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50