Page 34 - mag_82
P. 34

υΓειΑ  ΨυΧολοΓιΑ
                       Η αναγέννηση


                      στην καραντίνα





               να  απολαύσω  την  άνοιξη  στην  ξηρά.                πρωί. Νομίζω ότι οι πνεύμονές μου δεν

               Υπήρξε επιδημία. Στο λιμάνι τον Απρίλιο               είχαν  φτάσει ποτέ  σε  τέτοια  ικανότητα
               απαγορεύτηκε να βγούμε έξω. Οι πρώ-                   και δύναμη. Το απόγευμα ήταν η ώρα
               τες μέρες ήταν δύσκολες. Ένιωσα σαν                   για προσευχή, ο καιρός να ευχαριστή-

               εσένα. Στη συνέχεια, άρχισα να αντιδρώ                σω κάθε οντότητα για το γεγονός ότι δεν
               στις κρίσεις αυτές χρησιμοποιώντας τη                 μου έδωσε σοβαρές κακουχίες καθ’

               λογική. Ήξερα ότι μετά από 21 ημέρες                  όλη τη ζωή μου.
               μιας οποιαδήποτε συμπεριφοράς δη-                     Ο σοφός Ινδός με είχε συμβουλεύσει
               μιουργείται μια συνήθεια και αντί να                  επίσης να κατακτήσω τη συνήθεια να

               θρηνώ, να παραπονιέμαι και να δημι-                   φαντάζομαι ένα άσπρο φως να εισέρχε-
               ουργεί  καταστροφικές  συνήθειες,  άρ-                ται μέσα μου και να με κάνει πιο δυνατό.

               χισα να συμπεριφέρομαι διαφορετικά                    Λειτουργούσε επίσης και για τους αγα-
               στους άλλους. Σκέφτηκα εκείνους που                   πημένους που ήταν μακριά και γι ‘αυτό

               έχουν πολλές στερήσεις κάθε μέρα από                  ενσωμάτωσα αυτή την πρακτική στην
               την δύσκολη ζωή τους και αποφάσισα                    καθημερινή μου ρουτίνα στο πλοίο.

   34          να βγω νικητής. Ξεκίνησα με το φαγη-                  Αντί να σκέφτομαι όλα όσα δεν μπορού-
               τό. Ανάγκασα τον εαυτό μου να τρώω                    σα να κάνω, σκεφτόμουνα όλα όσα θα
               το μισά από αυτό που συνήθως έτρωγα,                  έκανα όταν πατούσα το πόδι μου στην

               τότε άρχισα να επιλέγω τα πιο εύπεπτα                 ξηρά. Παρακολουθούσα τις σκηνές της
               τρόφιμα, έτσι ώστε το σώμα μου να μην                 κάθε μου μέρας, τις ζούσα έντονα και

               υπερφορτώνει. Άρχισα να θρέφω τον                     απολάμβανα την αναμονή. Όλα όσα
               εαυτό μου με τρόφιμα που, κατά παρά-                  μπορούμε να πάρουμε αμέσως δεν
               δοση, είχαν διατηρήσει τον άνθρωπο                    είναι ποτέ ενδιαφέροντα. Η αναμονή

               υγιή.                                                 εξυπηρετεί την επιθυμία και την ισχυ-

               Το επόμενο βήμα ήταν να προσθέσω σε                   ροποίησή της. Είχα στερήσει στον εαυτό
               αυτό τον καθαρισμό των ανθυγιεινών                    μου τα βλαβερά τρόφιμα, τα μπουκάλια
               σκέψεων και να έχω όλο και περισσό-                   ρούμι, την δυσπιστία και τα tacos. Είχα

               τερες ανυψωμένες και ευγενείς σκέ-                    στερήσει στον εαυτό μου να παίζω χαρ-
               ψεις. Με υποχρέωσα να διαβάζω του-                    τιά, να κοιμάμαι πολύ, να τεμπελιάζω

               λάχιστον μία σελίδα κάθε μέρα για ένα                 και να σκέφτομαι μόνο τι μου έχουν
               θέμα που δεν ήξερα. Αναγκάστηκα να                    στερήσει.
               κάνω ασκήσεις στη γέφυρα του πλοίου.                  - Και πώς κατέληξε όλο αυτό, καπετά-

               Ένας γέρος σοφός Ινδός μου είχε πει                   νιε;
               χρόνια πριν ότι το σώμα ενδυναμώνει                   - Κατέκτησα όλες αυτές τις νέες συνήθει-

               κρατώντας την αναπνοή. Με υποχρέ-                     ες. Με άφησαν να κατέβω από το πλοίο
               ωσα να παίρνω βαθιές αναπνοές κάθε                    πολύ πιο μετά από το αναμενόμενο.
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39