Page 18 - mag_82

πΑΡουςιΑςή

Δεν υπάχει πιο ευχάριστο γεγονός από το να γνωρίζεις νεαρά άτομα και
να διακρίνεις μέσα τους τη σπίθα της δημιουργίας. Αυτό το ευχάριστο

γεγονός συνέβη και σε εμάς, όταν συναντήσαμε για πρώτη φορά τον

Γιώργο Φωκά.

Ήταν πρωί πριν από δυο χρόνια, όταν μας κάλεσε στο τηλέφωνο ο

φίλος μας ο Διαμαντής... ο μουσικός Διαμαντής Καραγιαννακίδης.

μας είπε ότι είναι στην Αθήνα με ένα φίλο του και αν θέλουμε να

συναντηθούμε για καφέ. συναντηθήκαμε στο γραφείο και από την

πρώτη στιγμή που γνωρίσαμε το φίλο του τον Γιώργο, καταλάβαμε

πως είναι ένα ανήσυχο πνεύμα με πάθος για τη μουσική που τον έκανε
να αναζητά τρόπο έκφρασης και δημιουργίας μέσα από τις νότες. στη

συνάντησή μας, που κράτησε αρκετές ώρες, συζητήσαμε για πολλά

θέματα της καθημερινότητας και τολμώ να πω, πως σπάνια συναντάς

ανθρώπους και μάλιστα νεαρούς με απόψεις που έχουν τόσο ανοιχτό

18 ορίζοντα.

Όλα του τα θέλω, τα είχε ιεραρχημένα, στοχοποιημένα και δεν είχε

μείνει στο στόχο, μας είχε αναπτύξει και τον τρόπο επίτευξής τους. μας
έκανε εντύπωση τόσο η διακριτική του παρουσία αλλά και η σεμνότητα

που παρουσίαζε τη μέχρι τότε πορεία του. Από εκείνη την ημέρα,

παρακολουθούσαμε την πορεία του και πράγματι δεν άλλαξε σχεδόν

τίποτα από όσα μας είχε πει πως ήθελε να κάνει. συνεχίζει να είναι

χαμηλών τόνων, να δημιουργεί, να συμμετέχει και να παρουσιάζει ένα

μουσικό έργο που πρώτα ικανοποιεί τον ίδιο και δεν ασχολείται με την

εμπορική επιτυχία.
Πρόσφατα, στις ημέρες της καραντίνας είχε σημαντικό ρόλο στη

δημιουργία επανεκτελέσεων τριών σημαντικών τραγουδιών με τους

Thessingers, δίνοντάς μας το μήνυμα για τη δύναμη του εμεισ σε

σχέση με το εγώ. και ακόμη, μας έδωσαν τη χαρά να σκεφτούμε πως

τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη μας ελπίδα... στις επόμενες

σελίδες, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Γιώργο Φωκά και είμαστε

βέβαιοι πως και εσείς θα χαρείτε την παρουσίασή του διαβάζοντας την

εδώ, στο περιοδικό της παρέας.