Page 45 - magazin_016
P. 45
της Κατερίνας επιτροπάκη
της Κατερίνας επισκοπάκη
παραλία... μπαρμαν θα τον εντοπίσει,
όταν επιτέλους θα γυρίσει
προς την πλευρά του. Για
την ώρα, έπαιζε στα χέρια
του το μεγάλο σέϊκερ, λικνί-
ζοντας το ημίγυμνο κορμί
του στο ρυθμό της μουσι-
κοιμισμένος, είχε αισθανθεί. Εκείνη εξακολουθούσε να τον κής, επιδεικνύοντας με χάρη
κοιτάζει, ή για την ακρίβεια, να τον «τρώει με τα μάτια», μέχρι το μεγάλο τατουάζ που σχε-
και τούτη τη στιγμή. Αντιλαμβανόμενη ωστόσο ότι ο νεαρός δόν σκέπαζε ολόκληρο το
την εντόπισε, ξανακατέβασε τα μάτια της στα μεγάλα στρογ- ένα του μπράτσο. Δεν άρ-
γυλά Vogue γυαλιά της και προσποιήθηκε ότι διαβάζει το πε- γησε να γυρίσει και προς το
ριοδικό που βρισκόταν ανοιχτό, στο μικρό πλαστικό τραπε- μέρος του για να πάρει πα-
ζάκι δίπλα από την ξαπλώστρα της. ραγγελία.
Ο νεαρός ανακάθισε στη δική του καρέκλα. Κοίταξε προς την Είχε ήδη σερβιριστεί τον
ακτή, τους λουόμενους. Η Έφη δεν φαινόταν πουθενά. Ήταν παγωμένο φραπέ του που
σχεδόν σίγουρος ότι θα κολυμπούσε στα βαθιά, σε σημείο είχε προτιμήσει ν’ απολαύ-
που θα ήταν αδύνατον να την διακρίνει από την ακτή. Σε αντί- σει καθισμένος στο μπαρ
θεση με τον ίδιο που το κολύμπι του ήταν σχεδόν αδιάφορο, αντί να επιστρέψει στις ξα- 45
η κοπελιά του το λάτρευε και πολλές φορές χανόταν για ώρες πλώστρες. Είδε την φιγού-
μέσα στο νερό. ρα της να πλησιάζει. Δεν
Ξαναγύρισε το βλέμμα του στην απέναντι γυναίκα. Εκείνη είχε ήταν μόνη, συνοδευόταν
ξεπεράσει το προσωρινό «κομπλάρισμα» που της είχε προ- από την φίλη (;) που μάλλον
καλέσει το γεγονός πως την είχε εντοπίσει. Τώρα ήταν ξα- είχαν έρθει για μπάνιο μαζί.
πλωμένη με το κεφάλι γυρισμένο στο πλάι, στην πλευρά του, Παρόμοια φιγούρα και εκεί-
ώστε να τον παρατηρεί. Ένιωθε τις κόρες των ματιών της να νη. Από μακριά έδειχναν
ξεχωρίζουν πάνω από την κορυφή των μαύρων της γυαλιών
για να τον κοιτούν. Πρόσεξε πως το κορμί της ήταν ιδιαίτερα
«στημένο», πάνω στη σαιζ λονγκ, προσπαθώντας να κρατήσει
μια όσο το δυνατόν πιο «κολακευτική» στάση: ρουφηγμένη η
κοιλιά, μέσα οι γλουτοί, τεντωμένο το ένα πόδι με τα κατα-
κόκκινα νύχια να κοιτάνε ευθεία μπροστά, ανασηκωμένο με
πολύ στυλ το άλλο. Το σύνολο της φιγούρας δεν ήταν κακό.
Η αρκετά μεγάλη απόσταση ωστόσο μεταξύ τους, δεν του
επέτρεπε να δει λεπτομέρειες.
Το δροσερό νερό δεν του πρόσφερε αρκετή ικανοποίηση
εκείνη τη στιγμή. Σκέφτηκε πως είχε μάλλον έρθει η ώρα
για έναν παγωμένο καφέ. Έκλεισε το φερμουάρ της τσάντας
της Έφης και σηκώθηκε με κατεύθυνση το στρογγυλό beach
bar, με την δυνατή μπιτ μουσική. Κάθισε σ’ ένα απ’ τα ψηλά
σκαμπό και περίμενε υπομονετικά, πότε ο μοναδικός νεαρός
