Page 41 - magazin_016

του Θανάση Χαβαλέ

41

λιο. Δεν θα τους εγκαταλείψουμε. Θα στεκόμαστε δίπλα τους. Συμπαραστάτες.
Τώρα πρέπει να γίνει αυτό πριν οι αγκυλώσεις της ηλικίας γίνουν τέτοιες που θα
μας κάνουν να στυλώσουμε τα ποδάρια μας αμετακίνητοι στα κολλήματα μας.
Και όταν έρθει η ώρα μας, ας έχουμε μείνει πίσω, ας έχουμε εγκαταλεί-

ψει, ας έχουμε πάει στο γέρο διάολο ρε αδελφέ. Να έχουμε δώσει συνει-
δητά τη θέση μας στο νέο, στο φρέσκο. Στα παιδιά μας.
Ας θυσιαστούμε εμείς εθελοντικά. Έτσι και αλλιώς, για πέταμα μας έχει το «σύ-
στημα». Ας φύγουμε με ψηλά το κεφάλι δίνοντάς του το καλύτερο χτύπημα. Να
έχουμε μεταδώσει στα παιδιά μας την γνώση που κουβαλάμε. Την γνώση που
εμείς δεν τολμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε. Την γνώση του καλού και του κακού.
Την γνώση πως ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως τους λένε ότι είναι. Μην αρνηθείς

ότι δεν την κατέχεις. Ψέματα θα πεις. Τα γνώρισες και τα δύο.
Τον προλάβαμε και τον είδαμε. Με έρωτα, με φιλία, με έμπνευση, με φαντα-
σία με δημιουργικότητα. Μην αφήνουμε τα παιδιά μας να τους χαρίζουν
την εφηβεία τους. Μην τα βιάζουμε να ενηλικιωθούν πριν την ώρα τους.
Ας φύγουμε και ας πάρουμε μαζί κάθε τι στραβό. Ξέρω πως ξέρεις τι εννοώ.
Θυμήσου και πάρτο απόφαση. Πες σε όποιο νέο συναντάς τις αναμνήσεις σου,
χτύπα τον ενθαρρυντικά στη πλάτη και αποχώρησε. Να είσαι σίγουρος ότι το
κενό σου θα συμπληρωθεί με τον σωστό τρόπο, διότι το καλό, το μόνο
που χρειάζεται είναι χώρος. Ας του τον δώσουμε λοιπόν.