Page 70 - mag_123
P. 70

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΉ
                        «ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ»



                    ΤΗΣ ΟΛΓΑ ΦΟΡΕΒΣΚΑΓΙΑ




               περιορισμός, είναι και ο σύντροφος                    διασταυρώνονται σε ένα ύφος νη-

               που της επιτρέπει να συνεχίσει.                       φάλιο, στοχαστικό, αλλά και βαθιά

               Οι  Εγκλεισμοί  δεν  είναι  μόνο  ένα                 συγκινητικό.

               μυθιστόρημα για την αναπηρία· εί-                     Πέρα από την προσωπική ιστορία
               ναι ένα βιβλίο για τον άνθρωπο που                    της ηρωίδας, το βιβλίο ανοίγει έναν

               χάνει τον έλεγχο και προσπαθεί να                     ευρύτερο στοχασμό πάνω στην έν-

               τον ξαναβρεί μέσα από τη σκέψη και                    νοια της ελευθερίας: τι σημαίνει να

               τη μνήμη. Η πανδημία λειτουργεί ως                    ζεις με περιορισμούς; Πόση ελευ-
               καθρέφτης:  όλος ο κόσμος βιώνει,                     θερία υπάρχει μέσα στην αποδοχή;

               για λίγο, αυτό που εκείνη ζει διαρ-                   Και πόσο διαφορετική γίνεται η ζωή

               κώς — την απώλεια της κίνησης,                        όταν παύεις να τη μετράς με τη φυ-

               της επαφής, της αμεσότητας. Η σι-                     σική κίνηση, αλλά με την εσωτερική;
               ωπή των δρόμων γίνεται η δική της                     Οι Εγκλεισμοί θέτουν αυτά τα ερω-

               σιωπή, και ο αναγκαστικός περιορι-                    τήματα χωρίς να τα απαντούν ορι-
   70
               σμός όλων αποκαλύπτει μια παγκό-                      στικά — αφήνοντας τον αναγνώστη
               σμια ευαλωτότητα.                                     να σταθεί απέναντί τους με δική του


               Η γραφή της Φορεβσκάγια κινείται                      ευαισθησία.
               ανάμεσα στην πρόζα και την ποί-                       Εγκλεισμοί σημαίνει απομόνω-

               ηση, με φράσεις που μοιάζουν να                       ση, αλλά και ενδοσκόπηση. Είναι

               αναπνέουν, να παγώνουν και να ξα-                     το  βιβλίο  μιας  γυναίκας  που,  ενώ

               ναζωντανεύουν.  Δεν  πρόκειται  για                   έχει χάσει τα πόδια της, μαθαίνει να
               μια γραμμική αφήγηση, αλλά για μια                    «περπατά» ξανά — όχι στον κόσμο,

               μουσική σύνθεση από φωνές, σκέ-                       αλλά μέσα στον εαυτό της. Και ίσως

               ψεις και αναμνήσεις. Η ρωσική της                     εκεί να βρίσκεται η βαθύτερη πράξη

               καταγωγή και η γαλλική της παιδεία                    ελευθερίας.
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75