Page 60 - mag_119
P. 60
micro STORIES του Κωστή A. Μακρή
Το Πάσχα τού Αστροναύτη
για και πράξεις επίδειξης, ματαιο- 1961 ιδροκοπώντας και φορώντας
δοξίας και φιγουρατζίδικης κενό- αγόγγυστα το κράνος του αστρο-
τητας άρχισαν να μου γίνονται από ναύτη.
ενοχλητικές έως απεχθείς. Όχι ότι Έβαλα το μαρμάρινο μικρό αν-
έπαψα να κάνω αυτά που ήθελα θρωπάκι, το δικό μου δημιούργη-
να κάνω και να «εκτίθεμαι» -ει- μα, σαν αυτοπροσωπογραφία. Σαν
καστικά, λογοτεχνικά ή όπως άλ- έναν αυτοπροσδιορισμό μου. Εί-
λιώς- όταν είχα όντως κάτι να πω.
μαι ένας από τα πολλά δισεκατομ-
Αλλά σιγά σιγά, μεγάλωνα. Κι όσο μύρια των ανθρώπων που ζούμε
μεγάλωνα, τόσο μεγάλωνε και ο στον ίδιο πλανήτη. Που -ίσως, όχι
Κόσμος γύρω μου. Και διάβα- όπως όλες και όλοι- αισθάνομαι
ζα και μάθαινα. Και όσο μάθαινα, μικρός απέναντι στο Σύμπαν και
τόσο μάθαινα πόσα λίγα ξέρω και στη Φύση. Χωρίς όμως αυτό να με
τόσο μειωνόντουσαν οι βεβαιότη-
60 κάνει να νιώθω ασήμαντος, ανεύ-
τές μου και μίκραιναν ο αυτοθαυ- θυνος ή αναλώσιμος.
μασμός και η ξιπασιά μου.
Και, μέχρι και σήμερα, δεν παύω
Και σήμερα, ως εικονογράφηση να γοητεύομαι από το μεγαλείο
αυτού του κειμένου, διάλεξα να της Φύσης και του Κόσμου και να
βάλω έναν λαγό δίπλα από ένα συγκινούμαι με κάθε γενναία (μέ-
αβγό. Αλλά δίπλα τους έβαλα ένα χρις αυτοθυσίας κάποιες φορές)
μικρότερό τους ανθρωπάριο, έναν προσφορά κάθε ανθρώπου προς
“Χομούνκουλους” -χωρίς καμιά χάριν των συνανθρώπων του.
από τις αλχημιστικές ιδιότητες αυ-
τών των πλασμάτων- που έφτιαξα
Κωστής Α. Μακρής
πριν από λίγο καιρό από ένα άσπρο Μεγάλη Παρασκευή
βότσαλο που βρήκα κοντά στη θά- 18 Απριλίου 2025
λασσα. Κι όλα αυτά, με φόντο τον
παρασημοφορεμένο και όμορφο
Γιούρι Γκαγκάριν· που για το χα-
τήρι του αλλά και για προσωπική
μου προβολή και από ματαιοδοξία
είχα περάσει εκείνο το Πάσχα του
