Page 60 - mag_117
P. 60

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ


                    Ο Καρνάβαλός μας

       είναι και κατάλληλος και ακατάλληλος




               Θυμάμαι τον μπαμπά μου μαζί με                        αριστούργημα  αθυροστομίας και

               έναν παιδικό του φίλο να προ-                         γελοιότητας. Θυμάμαι κιόλας ότι

               σπαθούν να ξεβρακώσουν έναν                           σε μια τέτοια απαγγελία μια άλλη

               άλλον παιδικό τους φίλο ―που                          θεία μου είχε κατουρηθεί πάνω
               ήταν  και  πολύ  καλός  κωμικός                       της ―κυριολεκτικά― από τα γέ-

               ηθοποιός― για να του φτύσουν                          λια.

               το πουλί του για να μην το ματιά-                     Ένα από τα αγαπημένα μου απο-

               ζουν οι άλλες γυναίκες κι εκείνος,                    κριάτικα  τραγούδια ήταν το  «Η

               σκασμένος στα γέλια, να προσπα-                       θεια μου η Αμερσούδα τρία βρα-

               θεί να τους ξεφύγει. Εννοείται ότι                    κιά φορεί, ώσπου να βγάλει το ’να

               στην απερίγραπτη και ξεκαρδι-                         τα δυο τα κατουρεί». Το έλεγε μια

               στική, για μικρούς και μεγάλους,                      φίλη της μαμάς μου, που ήξερε

               εκείνη σκηνή ήταν παρούσες και                        και πολλά άλλα, πιο αθυρόστομα,
   60          η γυναίκα του εν λόγω φίλου και                       και το σιγοψιθύριζα κι εγώ μετά

               όλες οι γυναίκες της συντροφιάς,                      και γελούσα μόνος μου με την ει-

               θείες, θείοι, ξαδέρφια και εμείς,                     κόνα.

               τα παιδιά της ευρύτερης οικογέ-                       Ο μπαμπάς μας έφτιαχνε και ζω-

               νειας και παρέας.
                                                                     γράφιζε από χαρτόνι μάσκες που

               Σε ένα άλλο αποκριάτικο πάρτι,                        τις κρεμούσαν μαζί με τη μαμά
               ένας θείος μου ―με πολύ μαύρα                         μας στους τοίχους ως αποκριά-

               μαλλιά τότε, και πριν φαλακρύνει                      τικη διακόσμηση, μαζί με σερ-

               τελείως― είχε (ξε)ντυθεί χαβα-                        παντίνες, καραμούζες, ροκάνες,

               νέζα με το σπάνιο και ευρηματι-                       ντέφια και άλλα παρόμοια. Πολ-

               κό  όνομα «Η Γιουλαλά η Μαυρο-                        λές από τις μάσκες εκείνες είχαν

               μούνα».                                               σαφώς διονυσιακά χαρακτηριστι-

               Μία θεία μας, ξαδέρφη του μπα-                        κά που αργότερα κατάφερα να τα

               μπά μου, συνήθιζε να ανεβαίνει                        αποκρυπτογραφήσω. Όπως πολύ

               σε μια καρέκλα για να απαγγείλει                      αργότερα κατάφερα να ανιχνεύ-

               το σπαραξικάρδιο ποίημά της «Το                       σω μπόλικο Αριστοφάνη μέσα

               πουλάκι  της  μητρός  μου»,  ένα                      στα  αστεία που  λεγόντουσαν  σε
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65