Page 68 - mag113
P. 68

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

               Μπορεί να κάνει τον Κόσμο μας


               καλύτερο ένα τραγούδι;




               Την πρώτη φορά που άκουσα τη                          ένα  μικρό  ψήγμα  από  αυτήν,  ανά-
               βραχνή φωνή του Θείου Σάτσμο ―                        λογο με το πώς ξύπνησαν και σε τι

               κατά κόσμον Λούις Άρμστρονγκ―                         είδους συναισθηματική κατάσταση
               να μου τραγουδάει για το πόσο υπέ-                    βρισκόντουσαν οι στιχουργοί και οι

               ροχος είναι ο κόσμος, ο κόσμος δεν                    μουσικοί την ημέρα ή νύχτα που τα
               ήταν καθόλου υπέροχος.                                δημιούργησαν. Στα τραγούδια συ-

               Ήτανε χούντα γύρω μας, ο πόλεμος                      μπεριλαμβάνω, τώρα που γράφω
               στο Βιετνάμ δεν είχε τελειώσει, εγώ                   αυτά  τα  λόγια,  τα  εμβατήρια,  τους

               άρχιζα να είμαι ερωτευμένος με τον                    εκκλησιαστικούς ύμνους, τα επανα-

               έρωτα που ακόμα όμως δεν μου είχε                     στατικά-συνθηματολογικά τραγού-
               φανερωθεί έμπρακτα και με πιάσα-                      δια και όλα εκείνα που τονώνουν
               νε κάτι κλάματα από μια συγκίνηση                     το ηθικό των πιστών κάθε είδους:

               άγνωστης πηγής και μορφής· κάτι                       θρησκευτικών, κοινωνικών, πολιτι-

               σαν τη σκοτεινή ενέργεια που αρ-                      κών και άλλων δοξασιών.
               γότερα έμαθα ότι ―όπως θεωρούν                        Και έτσι, η Σοφία, η Πίστη, η Αγά-
   68          κάποιοι επιστήμονες― πλημμυρί-                        πη και η Ελπίδα που εμπεριέχουν

               ζει και διαστέλλει το σύμπαν.                         μερικά τραγούδια ―όπως, ας πού-

               Έψαχνα για πράσινα δέντρα και για                     με, το αντάρτικο «Στ’ άρματα, στ’
               κόκκινα τριαντάφυλλα και όποτε                        άρματα, εμπρός στον αγώνα» ή το
               τα έβλεπα αναρωτιόμουν αν είναι                       «IMAGINE» του Τζον Λένον και των

               όντως υπέροχος ο κόσμος.                              Μπήτλς― που κατά κάποιον τρό-

               Είχα ήδη διαβάσει τον «Ζαν Κρι-                       πο υπαινίσσονται ή υπόσχονται ότι
               στόφ» και τη «Μαγεμένη Ψυχή» του                      μπορούν να κάνουν τον Κόσμο μας
               Ρομαίν Ρολάν που είχε πει ότι  «Εί-                   καλύτερο και μας παροτρύνουν να

               ναι αδύνατη η συζήτηση με κάποιον                     συμμετέχουμε σ’ αυτή την αλλα-

               που προσποιείται πως  δεν ψάχνει                      γή, μου αρέσανε και, μερικά, ακό-
               την αλήθεια αλλά την κατέχει ήδη».                    μα μου αρέσουν αλλά με τα χρόνια

               Οπότε, άκουγα τα τραγούδια που                        μαθαίνω ότι τα τραγούδια είναι κι
               μου άρεσαν και που τα λόγια τους                      αυτά ένα κομμάτι του Κόσμου μας

               ―των περισσότερων από αυτά―                           όπου οι αλλαγές είναι ένας τρόπος
               παρίσταναν ότι κατέχουν την αλή-                      ―ίσως ο μόνος― να συνεχίσει να

               θεια, αλλά κατά βάθος ήξερα ότι                       υπάρχει.
               οι  αλήθειες των  τραγουδιών είναι                    Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις αλ-

               μόνο μια όψη της πραγματικότητας                      λαγές που υπόσχονται μερικοί άν-
               των  δημιουργών τους  και  μάλιστα                    θρωποι: είναι ένας τρόπος να συ-
   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73