Page 49 - mag113
P. 49
της Κατερίνας Γεμελιάρη
νει ένα λάθος στη διάγνωση, στο ΕΓΩ ΜΠΟΛΩ που της έλεγες κάθε
επόμενο στάδιο, το κατάρτι έχει φορά που προσπαθούσε να σε
τσακιστεί, κι εκεί ξεκινάνε απλώς μάθει να προστατεύεις τον εαυ-
οι επιλογές της επίλυσης. Βέβαια τό σου) θυμάσαι που μάθατε μαζί
πώς να διαλέξεις κάτι τόσο σημα- την αλφαβήτα και έπειτα σε έμαθε
ντικό για έναν εξίσου σημαντικό να μετράς, και όταν αργότερα με-
άνθρωπο στη ζωή σου, πώς να γάλωσες σε έμαθε να μετράς τους
γίνεις εσύ αντάξιος κηδεμόνας, ανθρώπους... το πιο δύσκολο μά-
του γονιού που σε μεγάλωσε με θημα που σου δίδαξε και σου δι-
τόσες θυσίες; Πώς να γίνεις ο δάσκει ακόμα...
ενήλικας σε αυτή την τόσο όμορ-
φη σχέση που ακόμα και σήμερα Η πόρτα ανοίγει μα όχι για εσένα,
στα τριάντα επτά χρόνια σου, είναι σε αυτή την κρύα αίθουσα είσαι
το μόνο μέρος αυτού του κόσμου εσύ, οι άγνωστοι και το τεράστιο
που σε αντιμετωπίζει σαν νήπιο ρολόι στον τοίχο που νομίζεις πως
και σε ρωτάει μονάχα αν έφαγες σταμάτησε προ πολλού να μετρά 49
και αν είσαι καλά; σωστά το χρόνο, ίσως γιατί ο χρό-
νος πια είναι εχθρός και όχι σύμ-
Τα στενά χρονικά περιθώρια δεν μαχος... κι ακούσια σκέφτεσαι αν
σου επιτρέπουν να συνεχίσεις θα προλάβεις να μοιραστείς μαζί
τον διάλογο με τη «φωνούλα» και της όσες χαρές και λύπες θα έρ-
ίσως αυτή να είναι η τελευταία δι- θουν, αν θα μπορέσεις να γιορτά-
αδικασία της ολοκληρωτικής σου σεις μαζί της και τα επόμενα γε-
ενηλικίωσης και ας είσαι τριά- νέθλια, αν θα σου κρατάει το χέρι
ντα επτά. Στέκεσαι λοιπόν σε μια όταν εσύ γίνεις γονιός, αν θα προ-
αίθουσα αναμονής του ΕΣΥ και λάβει να σε δει να παντρεύεσαι,
βλέπεις γύρω πρόσωπα άγνω- αν θα γελάσετε ξανά μαζί κάποια
στα που σας ενώνει όμως η κοινή νύχτα κι αν θα φάτε ξανά όλοι μαζί
αγωνία, σκέφτεσαι κάθε στιγμή τα πεντανόστιμα φαγητά που με
που αυτός ο άνθρωπος που σας τόσο κόπο φτιάχνει για να γεμίσει
χωρίζει μια πράσινη πόρτα σου το κυριακάτικο τραπέζι... αν της
κρατούσε το χέρι σφιχτά, θυμάσαι είπες πόσο περήφανη αισθάνεσαι
εκείνη την φορά που σου κρα- που ήταν αυτή η μητέρα σου, αν
τούσε το χέρι όσο ο γιατρός έρα- της έχεις δείξει πόσο σημαντική
βε το κεφάλι σου (παράσημο του είναι στη ζωή σου...
