Page 38 - mag_110
P. 38

άντυ βρόσγος





                                       ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΉ











               ούτε από τον χρόνο είναι μία σχέση που                κρόκοσμο της προσωπικής μας ρουτί-

               δεν χρειάζεται να προσποιηθείς, δεν                   νας, ο καθένας μας με τα δικά του άγχη,
               χρειάζεται καν να μιλήσεις.  Δεν γνω-                 τα δικά του βουνά που πρέπει να ανέ-
               ρίζω μεγαλύτερη φτώχεια από την                       βει. Αυτό καθιστά πολλές φορές δύσκο-

               απουσία φίλων.                                        λο να έχουμε μια συνολική θεώρηση

                                                                     των πραγμάτων, μια καθαρή εικόνα
                     • Διάβασα και χαμογέλασα στο ση-                του κόσμου. Όμως νομίζω ότι υπάρχει

                     μείο που αναφέρεις το γνωστό «Φυ-               και κάτι άλλο. Ζούμε σε μια κοινωνία
                     λές των Αθηναίων.» Πόσες φυλές                  αποθέωσης  του  ατομικισμού  και  του

                     έχουμε; Δώσε μας μια εικόνα των                 ναρκισσισμού. Δεν ξέρω αν αυτό είναι
                     χαρακτηριστικών τους και φυσικά                 απότοκο της κάμψης των ιδεολογιών

                     της συμπεριφοράς τους.                          ή μιας συστηματικής προσπάθειας των

               Α.Β.: Φίλε Βασίλη, ο κόσμος έχει αλ-                  εξουσιών για την διάρρηξη του κοινω-

               λάξει. Πριν 20-30 χρόνια θα ήμουν ο κα-               νικού ιστού. Αυτό που παρατηρώ είναι
               ταλληλότερος να σου κάνω ένα μάθημα                   ότι όλο και περισσότερο στρέφουμε
   38
               ανθρωπολογίας ή καλύτερα κοινωνιο-                    όλη μας την ενεργητικότητα και την
               λογίας της πόλης. Θα σου μίλαγα για τα                συναισθηματικότητα στον εαυτό μας.

               φρικιά, τους κάγκουρες, τους γκοθάδες,                Υπάρχει μια συνεχής ναρκισσιστική αυ-
               τους σκινάδες κλπ. Τώρα, είμαι ο θείος                τοαναφορικότητα, κενή νοημάτων, που

               που κάθεται με τη νεολαία για να μα-                  το εγώ δεν ενδιαφέρεται ούτε για το εσύ
               θαίνω τι είναι οι σλατίνες, οι χαλέοι, οι             ούτε για το εμείς. Το περιβάλλον γύρω

               γκρούβαλοι, οι φασαίοι (για τους οποί-                μας είναι απλά ο χώρος που χορταίνει ή

               ους παρεμπιπτόντως έχω ακούσει πα-                    προσπαθεί να χορτάσει το εγώ μας.
               ραπάνω από έναν ορισμούς). Νέος κό-

               σμος, (όχι η περιοχή) θαυμαστός, νέες                       • Έχουμε εμμονές, προκαταλήψεις
               φυλές. Δεν είναι να παίζεις με αυτά τα                      και σωστά γράφεις… «Κολλάει το

               πράγματα αν δεν είσαι σίγουρος.                             μυαλό σε μια ιδέα θυμίζοντας τη
                                                                           βελόνα του πικάπ σε χαλασμένο βι-

                     • Σε ένα σημείο αναφέρεις «πως                        νύλιο.» Χρειαζόμαστε νέο βινύλιο,
                     είμαστε εγκλωβισμένοι  στο  δικό                      νέα βελόνα και γενικά κάτι νέο που

                     μας μικρόκοσμο και είναι αδύνατον                     θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά ή δεν
                     ν’  αντιληφθούμε τον πραγματικό                       αλλάζουμε;

                     κόσμο.» Που οφείλεται αυτό;                     Α.Β.: Οι προκαταλήψεις και οι εμμονές

               Α.Β.: Είμαστε εγκλωβισμένοι στον μι-                  είναι στοιχεία του εαυτού μας αλλά να
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43