Page 102 - mag_110
P. 102
ΚΙΝΉΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Γράφει ο Θωμάς Αθ. Αγραφιώτης
ταινία με τον τίτλο «Να πεθερός, να από την έναρξη της επταετούς Χούντας
μάλαμα» (1959), η οποία βασιζόταν στο των Συνταγματαρχών.
απολαυστικό θεατρικό έργο του Δη- Από το Άγαλμα της Ελευθερίας, που
μήτρη Ψαθά «Μικροί Φαρισαίοι» και ανάβει φωτιές με τη δάδα, αλλά και τη
η οποία όμως (κατά την προσωπική συνεργασία του πότε με έναν Αμερι-
μου γνώμη) δεν ήταν τόσο πετυχημένη κάνο και πότε με ένα Ρώσο, μέχρι τα
σαν κινηματογραφική μεταφορά. Ίσως πικρά σχόλια για την αδυναμία της Με-
επειδή έλειπε η σφραγίδα παραγωγής λίτας (Φλωρέττα Ζάννα) να δει τον άν-
της Φίνος Φιλμ. Ίσως επειδή έλειπε η δρα της, ο οποίος είναι ακόμα στο Σι-
καίρια επαγγελματική ευσυνειδησία δηρούν Παραπέτασμα. Ο Ηλιόπουλος
του σκηνοθέτη Γιάννη Δαλιανίδη. Ίσως δίνει, από το πρώτο κιόλας λεπτό, έναν
επειδή προσωπικά προτιμώ τη ραδιο- ξέφρενο ρυθμό στην ταινία («Βάζω τα
φωνική μεταφορά του έργου με πρω- σπίρτα! Βάζετε τα τσιγάρα;»), η οποία
ταγωνιστές τους Μίμη Φωτόπουλο και δεν έχει καθόλου κενούς χρόνους, όλα
Γιάννη Γκιωνάκη. γίνονται αστραπιαία και ξεκαρδιστικά,
102 Το έτος 1966 είναι σημαδιακό για τον ενώ στο σημείο που πρέπει, ο Ηλιό-
κινηματογραφικό Ντίνο Ηλιόπουλο, πουλος είναι και συγκινητικός, ειδικά
καθώς πρωταγωνιστεί σε μια από τις τη στιγμή που η Νόρα Βαλσάμη τον
ωραίες κωμωδίες του, τις «Κυρίες πληροφορεί ότι σύντομα θα πεθάνει.
της αυλής» του Ντίνου Δημόπουλου, ο Παρά την επιτυχία της, ωστόσο, η ται-
οποίος σκηνοθετεί έτσι, κατά τη γνώμη νία αυτή σηματοδοτεί και την τελευταία
μου, την καλύτερη κωμωδία της κα- συνεργασία του Ντίνου Ηλιόπουλου
ριέρας του. με την εταιρεία της Φίνος Φιλμ. Για το
Εμπνευσμένοι από τη γαλλική θεατρι- υπόλοιπο μισό της δεκαετίας του 1960
κή κωμωδία «Το Έκτο Πάτωμα», ο και τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο
Δημήτρης Γιαννουκάκης στο σενάριο Ντίνος Ηλιόπουλος θα γυρίσει ταινίες
και ο Ντίνος Δημόπουλος στη σκη- με άλλες κινηματογραφικές εταιρείες,
νοθεσία, μεταφέρουν τη δράση του από τις οποίες ξεχωρίζουν οι ταινίες
ανωτέρω έργου από την πολυώροφη «Να ζει κανείς ή να μην ζει;», «Ο σα-
πολυκατοικία στην παλιά αθηναϊκή τράπης», «Ο Στρατής παραστράτησε»,
αυλή, με τον Ντίνο Ηλιόπουλο σε μια «Οι τέσσερις άσοι», «Να ‘ταν το δεκα-
παράσταση κυριολεκτικά για ένα ρόλο τριάρι να έπεφτε σε εμάς» κτλ..
να κόβει και να ράβει μόνος του, πε- Ο Ηλιόπουλος, όπως και άλλα μεγάλα
τώντας θανατηφόρες ατάκες, όχι μό- ονόματα του ελληνικού κινηματογρά-
νον ξεκαρδιστικές, αλλά και με καυτό φου, επιστρέφει στην κινηματογραφι-
πολιτικό νόημα, ένα χρόνο μόλις πριν κή δράση στα τέλη της δεκαετίας του
