Page 55 - mag_108
P. 55

της Μαριανίνας Βεντούρη*











               Το νησί ήταν καλό.                                    τα στραβά μάτια για το εισιτήριο που

               Ο τρελός του έζησε καλά και γέρασε                    δεν είχε.

               χωρίς να μείνει ποτέ μόνος ή παρα-                    Κάποια στιγμή όμως, στα τέλη του

               μερισμένος.                                           1980, πήρε σύνταξη ο παλιός καπε-

               Οι νύφες τού έκαναν την μπουγάδα,                     τάνιος κι ήρθε καινούργιος στη θέση

               ένα πιάτο φαΐ πάντα έβρισκε απ' τ'                    του.  Αρχές Γενάρη ήτανε, μόλις είχε
               αδέρφια του και στα πανηγύρια ήταν                    αλλάξει ο χρόνος. Ο καινούργιος, ερ-

               πάντα καλοδεχούμενος. Ντυμένος                        χόταν απ' την πρωτεύουσα, ήταν και

               με καθαρά αν και αποφόρια, τα μάτια                   σπουδαγμένος. Τον τρελό δεν τον

               του έλαμπαν σαν δυο κομμάτια θά-                      γνώριζε, βέβαια, κι όταν κατάλαβε
               λασσας, τα μαλλιά του ήταν μονίμως                    μεσοπέλαγα ότι δεν είχε εισιτήριο τον
                                                                     κατέβασε στο πρώτο άγνωστο για αυ-
               αχτένιστα και τα γένια ανάκατα.
                                                                     τόν λιμάνι, ακολουθώντας την τυπική
               Τα λεγόμενά του πολύ νόημα δεν                        διαδικασία.                                                55

 Ο Τρελός      του μιλήσει ή να αστειευτεί μαζί του.                 κες που κανείς δεν ασχολήθηκε να
               βγάζανε μα κανείς δεν απέφευγε να
                                                                     Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθή-


               Κι αυτός πάντα χαμογελαστός  και
                                                                     διευκρινίσει, ο τρελός έπεσε απ' τα
 Ο Τρελός
               πρόθυμος να βοηθήσει όσο έφτανε
                                                                     βράχια του λιμανιού και πνίγηκε. Δεν
               το λειψό του μυαλό. Και παράπονο
                                                                     είχε μάθει ποτέ κολύμπι.
 Του Νησιού    Η μόνη διασκέδαση του τρελού ήταν                     Μετά από μέρες ξεβράστηκε σε μια
               κανείς για κανέναν.

                                                                     μικρή παραλία κι επεστράφη στο δικό
 Του Νησιού    και να γυρνάει τα νησιά, χωρίς όμως                   με τους γνωστικούς.
               να παίρνει το φέρυ-μποτ καμιά φορά
                                                                     του νησί για να ταφεί. Κανονικά, μαζί



               να κατεβαίνει στα λιμάνια.
                                                                     Τον έλεγαν Γιάννη και δεν είχε πει-
                                                                     ράξει ούτε μυρμήγκι.
               Τον ήξερε κι ο καπετάνιος κι έκανε


               *Μαριανίνα Βεντούρη: Με καταγωγή από τις Κυκλάδες, γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε
               Αγγλική Φιλολογία κι εργάζεται ως καθηγήτρια.  Έργα της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογές, έντυπα ή
               ηλεκτρονικά περιοδικά κι εφημερίδες. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ" κυ-
               κλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ τον Ιούλιο του 2022. Από τον Οκτώβρη του 2022 εισηγεί-
               ται το Ποιητικό Εργαστήρι του πολιτιστικού συλλόγου Θρυαλλίδα. Έχει δημοσιεύσει τρία ηλεκτρο-
               νικά βιβλία δημιουργικής γραφής, ελεύθερα διαθέσιμα στην Ανοιχτή Βιβλιοθήκη στους παρακάτω
               συνδέσμους: poiitiko-ergastiri  poiitiko-ergastiri-b  poiitiko-ergastiri-c
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60