Page 87 - mag_106
P. 87

του Κωστή A. Μακρή



                                                                                         Τα βιβλία του Κωστή Α. Μακρή:
                          «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες» και «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια», από τις Εκδόσεις Πατάκη.
                                                   «Ο Λευκάτας, η Φαγιουμάτα και οι 888 Νάνοι», από τις Εκδόσεις Φίλντισι.


               σκέφτηκα:                                             Και ενώ μέσα μου θα ήθελα να μπορώ

               «Τι θα πει κοιμάται τον ύπνο του δικαί-               να  αγαπάω όλους  τους  ανθρώπους,
               ου; Ύπνος γαλήνιος, δίχως τύψεις; Δί-                 κάθε φύλου και φυλής, ανεξαρτήτως

               χως ενοχές; Μα τι στο καλό! Τι σόι ενο-               πίστης, πολιτικών πεποιθήσεων, σε-
               χές και τύψεις μπορεί να έχει το γατί;                ξουαλικής προτίμησης, γευστικών εμ-

               Υπάρχουν άδικα γατιά; με συνείδηση                    μονών και άλλων ιδιαιτεροτήτων, έχω
               της αδικίας τους; Και μάλιστα σε τέτοιο               ένα σοβαρό πρόβλημα:

               βαθμό που να έχουν ενοχές και τύ-                     Αυτούς και αυτές που ξέρουν ότι αυτό
               ψεις; Υπάρχουν ‘‘Εκόντα Κακά Γατιά’’;                 που κάνουν είναι κακό ―ή, τουλάχι-

               Το ‘‘Ουδείς Εκών Κακός’’ δεν ισχύει                   στον, ξέρουν ότι δεν είναι καλό για τον
               και για τα γατιά;»                                    άλλον και προκαλεί πόνο και απόγνω-

               Σκεφτόμουνα τέτοια κουλά, κάνοντας                    ση― δεν τους χωνεύω καθόλου. Και
               έντιτινγκ στην ίδια μου τη σκέψη. Κάτι                όχι μόνο δεν τους χωνεύω αλλά και

               που το συνηθίζω είτε γράφω είτε σκέ-                  δεν θα ήθελα ποτέ να τους χαϊδέψω.
               φτομαι απλώς.                                         Το γατί που κοιμάται πάνω στο στρώμα

               Θυμήθηκα την Γκάρια, την κατάμαυ-                     δίπλα στα σκουπίδια, θα ήθελα πολύ                         87

               ρη γατούλα των παιδικών μου χρόνων                    να το χαϊδέψω. Δεν το πλησίασα όμως
               που  κάμποσες  φορές  μας  είχε  φέρει                επειδή ξέρω ότι είναι κακό ―ή, του-
               μέσα στην κουζίνα ―ως δώρο― ένα                       λάχιστον, δεν είναι καλό― να ξυπνάς

               ψόφιο ποντίκι. «Υπάρχουν άδικα πο-                    χωρίς λόγο ένα πλάσμα που κοιμάται

               ντίκια; Υπάρχει εκών κακός ποντικός;»                 τόσο ήρεμα, τόσο γαλήνια και τόσο
               ξανασκέφτηκα. Απάντηση δεν έχω.                       ειρηνικά. Αδιαφορώντας για το ότι το

               Ούτε για τα γατιά, ούτε για τα ποντίκια.              στρώμα πάνω στο οποίο κοιμάται είναι
               Για τους ανθρώπους όμως, πάλι σκέ-                    πεταμένο δίπλα στα σκουπίδια, σκου-

               φτομαι πως, όσο κι αν ο Σωκράτης και                  πίδι κι αυτό, κι ότι κάποια στιγμή θα το
               ο Τίμαιος επέμεναν (κατά τον Πλάτωνα)                 ξυπνήσουν το γατί οι σκουπιδιάρηδες

               ότι «Ουδείς εκών κακός», υπάρχουν                     για να του πάρουν το περιστασιακό του
               μερικές και μερικοί που γνωρίζουν ότι                 στρώμα.

               αυτό που κάνουν είναι κακό και απλώς                  Ξέρω επίσης ότι η επιθυμία μου να
               βρίσκουν δικαιολογίες του τύπου «Δεν                  χαϊδέψω μια γάτα, έναν γάτο ―ή

               μπορούσα να κάνω αλλιώς», «Εκτε-                      οποιοδήποτε άλλο πλάσμα― δεν αρ-
               λούσα διαταγές» ή «Αυτό με προστάζει                  κεί για να το επιχειρήσω δίχως τη δική

               ο Θεός να κάνω» και άλλα τέτοια που                   της/του ρητά και ελεύθερα εκφρασμέ-
               ούτε με πάρα πολύ δυνατά ψυχοφάρ-                     νη συναίνεση.

               μακα δεν θεραπεύονται.
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92