Page 30 - mag_106
P. 30
ΤΑΞΙΔΙ
MAΔΡΙΤΗ
Μια πόλη για να ζεις
τες εστιατορίων και οι πορτοφο-
λάδες κάνουν πάρτι.
Τα τάπας μπαρ, για τους Μαδρι-
λιένιους, είναι τρόπος ζωής. Το
μεσημεριανό διάλειμμα κρατά-
ει δύο ώρες, ώστε οι εργαζόμε-
νοι να έχουν χρόνο να τσιμπή-
σουν κάτι μαζί με ένα ποτηράκι
κρασί… ή δύο… Είναι προφανές
ότι δουλεύουν για να ζήσουν, δε
ζουν για να δουλεύουν. Τα μαγα-
ζιά δεν είναι ποτέ άδεια, και οι άν-
θρωποι περπατάνε αργά και τρώ-
νε με το πάσο τους. Στη μαμά μου
θύμισε την Ελλάδα πριν τη κρίση.
30
Ήμουν πολύ μικρή για να θυμάμαι
αυτές τις εποχές στην Αθήνα. Το
μόνο που ξέρω είναι ότι η ημερή-
σια έξοδος, έστω και για ένα περί-
πατο, ή ένα τάπας, είναι μέρος της
ψυχής της Μαδρίτης.
Πριν πάω στην Ταπαπιές, πέρασα
από το Φεστιβάλ του φωτός που
γίνεται κάθε χρόνο: καλλιτεχνικές
εγκαταστάσεις, συνοδευόμενες
από μουσική κοσμούν διάφορα
σημεία της πόλης. Εγώ και οι φίλοι
μου πήγαμε σε αυτές στο Ρετίρο,
το μεγαλύτερο πάρκο της Ισπανί-
ας, γνωστό και ως «τα πνευμόνια
της Μαδρίτης». Απέραντο πράσι-
νο, γαλήνιες λίμνες, μικρά παλά-
τια και εκθαμβωτικά αγάλματα
είναι σκορπισμένα στο πάρκο.