Page 23 - mag_89
P. 23

«Κανένας άνθρωπος  δεν καταλαβαίνει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο μέχρι

 να έχει δει και να έχει ζήσει  τουλάχιστον ένα μέρος από το περιεχόμενό του.»



                                                                 Εζρα Πάουντ, Αμερικανός ποιητής




               JOAquim mARiA mAchAdO dE                              και στον περίγυρο, άμεσα ή/και  "από

               ASSiS                                                 την κλειδαρότρυπα".
               ΑπΟΜΝηΜΟΝΕΥΜΑΤΑ                                       Γράψιμο μελαγχολικό και ειρωνικό,

               ΤΟΥ ΑιρΕΣ                                             ανάλαφρο και διεισδυτικό, με φόντο την

               ΜΕΤΑΦρΑΣη: ΝΙΚΟΣ πρΑΤΣΙΝηΣ                            ιδιότυπα αστική ζωή των Τροπικών στο
               ΕΚΔΟΣΕΙΣ pΟΕΣ                                         Ρίο ντε Ζανέιρο της διετίας 1888-1889,
                                                                     όταν η Βραζιλία κατάργησε τη δουλεία

                                                                     και τη μοναρχία.
                                                                     Το κύκνειο άσμα του μεγαλύτερου συγ-

               "Όλα τα ήξεραν. Φαίνεται απίστευτο πώς                γραφέα της Βραζιλίας, του μόνου μη
               δυο άτομα που δεν είχαν ιδωθεί ποτέ                   λευκού συγγραφέα στον κατάλογο των
               τους, ή μια φορά μονάχα, φευγαλέα και                 εκατό σημαντικότερων συγγραφέων της

               σχετικά αδιάφορα, φαίνεται απίστευτο                  Δύσης, από την αρχαιότητα μέχρι σήμε-

               το πώς τώρα γνωρίζονταν με το νι και με               ρα.
               το σίγμα και από στήθους. Γνωρίζονταν
               ολοκληρωτικά. Αν δεν είχαν εξερευνή-                                                                             23

               σει ακόμη κάποιο κελί του άλλου ή καμιά

               σοφίτα, το έκαναν τώρα παρευθύς και
               γρήγορα, και εισχωρούσαν ο ένας μέσα
               στον  άλλο  οδηγημένοι  από  μια  γνώση

               αυτόφωτη. [...] Και τους ζήλεψα".

               Ο διπλωμάτης Άιρες επιστρέφει οριστι-
               κά από την Ευρώπη στο Ρίο ντε Ζανέιρο.
               Συνταξιούχος, χήρος και άτεκνος. Στο

               ημερολόγιό του καταγράφει και σχολι-

               άζει τη μουντή "νέα ζωή" του. Παρακο-
               λουθεί με πάθος το ευτυχισμένο γηραιό
               άτεκνο ζεύγος των Αγκιάρ και τα πάθη

               του: τη σχέση αγάπης που αυτό αναπτύσ-

               σει με την όμορφη νεαρή χήρα Φιντέλια,
               προσηλωμένη στον νεκρό σύζυγό της,
               που τόσο αγάπησε, καθώς και με τον

               φιλόδοξο νεαρό βαφτισιμιό τους, τον

               Τριστάου. Ο ήρωας-αφηγητής μελετάει
               με πάθος και τον έρωτα, στον εαυτό του
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28