Page 26 - mag_02
P. 26

Με αφορμή



               μια αυτοκτονία…






               της Κατερίνας Επιτροπάκη



               Με τρομάζουν οι εποχές που επιδοκιμάζονται οι αυτόχειρες. Με ανησυχούν τα χειροκροτή-

               ματα, όταν δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς επικροτούν. Την τραγωδία; Την «των τοιούτων πα-
               θημάτων κάθαρσιν»; Την πράξη της αυτοκτονίας ως απόγνωση; Την πράξη ως συμβολισμό;
               Ως παρότρυνση; Περισσότερο με τρομάζει η  ευκολία της εξαγωγής συμπερασμάτων. Και η
    26         ευκολία με την οποία τα συμπεράσματα αυτά έρχονται και «δένουν» σε μια έτσι κι αλλιώς προ-

               σχηματοποιημένη κοσμοθεωρία. Η αντίληψη ότι με τέτοιες πράξεις επιβεβαιώνονται προα-
               ποφασισμένες βεβαιότητες και ισχυροποιούνται στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν δή-

               θεν καθολική ισχύ. Ένας άνθρωπος αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος. Τα συνοδευτικά
               σενάρια που είδαν το φως της δημοσιότητας από την πρώτη στιγμή, θα τα ζήλευε κι ο πιο

               ευφάνταστος συγγραφέας καθημερινής τηλεοπτικής σειράς!
               Δεν άντεξε τα βάρη, δεν ήθελε       πάρουμε τα όπλα, ας βγούμε          τον  απολυμένο  από  τον  ιδι-
               ν’ αφήσει χρέη στα παιδιά του,      στα βουνά, παιδιά σηκωθείτε         ωτικό τομέα μεσήλικα, από
               κλπ. Είδατε λοιπόν πού οδηγεί       να βγούμε στους δρόμους, του        τον εργαζόμενο που ανα-
               η κρίση, η λιτότητα, η τρόικα, η    Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν        γκάστηκε να μετατρέψει τη
               Μέρκελ, το Μνημόνιο, η δανει-       υποφέρει, στ’ άρματα στ’ άρ-        σχέση  εργασίας  του  σε  εκ
               ακή σύμβαση, ο Παπαδήμος...         ματα εμπρός στον αγώνα…             περιτροπής,  μια-δυο  φορές
               Αργότερα οι διαπιστωμένες           Κι από κοντά καλέσματα σε συ-       τη βδομάδα. Σε πόσο προνο-
               πληροφορίες:     Συνταξιούχος       γκεντρώσεις το πρωί, άλλη μια       μιακή θέση είναι, από τους
               φαρμακοποιός, μέλος του κι-         το απόγευμα, κάποιοι άλλοι          πραγματικούς outsiders του
               νήματος της πλατείας από την        αύριο και μέχρι τις αργίες του      συστήματος, που δεν είδαμε
               πρώτη στιγμή, με πανό κρεμα-        Πάσχα, βρήκαμε σχοινί-κορδό-        να αυτοκτονούν, δεν είδαμε
               σμένο στο μπαλκόνι του εδώ          νι….                                να καταφεύγουν σε βαρύ-
               και καιρό, όπου μας πληροφο-        Ένας  συνταξιούχος  φαρ-            γδουπες δηλώσεις, δεν είδα-
               ρεί ότι δεν χρωστάει, δεν που-      μακοποιός, ακόμα και με             με να περιφέρουν τη δυστυ-
               λάει, δεν πληρώνει, το δε ση-       τις περικοπές της σύνταξής          χία τους στις πλατείες, στις
               μείωμα που άφησε πίσω του με        του, έχει εισόδημα πολύ με-         εφημερίδες, στους δρόμους,
               φράσεις-καρμπόν από πολλές          γαλύτερο από το 30 με 40            στα πρωτοσέλιδα.
               διακηρύξεις και  φέιγ-βολάν         τοις εκατό των σημερινών            Η δυστυχία, είναι μια τεράστια
               που μοιράζονταν στο Σύνταγ-         ελληνικών νοικοκυριών. Για          κρίση για όποιον την βιώνει.
               μα, τις μέρες που η πλατεία         να μη συζητήσουμε σε πόσο           Η  διαχείριση των  κρίσεων,  σε
               ήταν γεμάτη αγανακτισμένους:        προνομιακή θέση είναι σε            ατομικό ιδίως επίπεδο, είναι
               κυβέρνηση Τσολάκογλου,  ας          σχέση με τον άνεργο νέο, με         μια σύνθετη και δύσκολη δια-
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31