Page 5 - mag_06

ΕDITORIAL

του Β_56

5

Παρ’ όλα αυτά, είχα και τη χαρά να συναντήσω φίλους που είχα καιρό

να δω. Ακόμα και σήμερα, ο Σεπτέμβρης έχει αφήσει μέσα μου μια σπί-
θα σκέψης, ότι το Σεπτέμβρη όλοι συναντιόμαστε με φίλους.
Ίσως να είναι σύμπτωση ίσως όχι, αλλά έλα που από αύριο θα έχουμε

Σεπτέμβρη και εμένα χθες το βράδυ ο καλύτερος φίλος μου, μου θύ-
μισε το τραγούδι του Πορτοκάλογλου με τίτλο «ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΑΠ’ ΤΗ

ΦΩΤΙΑ» αυτό που ρωτάει που είναι οι φίλοι;Φταίει που μου το θύμισε ή
ότι είναι Σεπτέμβρης;Ότι και αν είναι εγώ ρωτάω:
Που είναι οι φίλοι; Που κρύφτηκαν και δεν πα-

λεύουν;

Την τρέλα μου μέσα, μη φοβάστε μην τους αφήνετε να σας πάρουν τα

όνειρα. Για εμάς, δεν υπάρχει νικη-θήκαμε, σταματάμε στο... ΝΙΚΗ.
Τέλος πάντων, εγώ συνεχίζω να τραγουδάω «τι έχει μείνει απ’τη φωτιά»
έστω και αν, σαν το τρελό του χωριού, μ’ακούω μόνο εγώ.

Καλές συναντήσεις να έχουμε όχι μόνο στις σελίδες του περιοδικού
αλλά και από κοντά. Και μην κρατάμε κακία στο Σεπτέμβρη δε φταίει

αυτός που αλλάζουν οι εποχές.
Όπως λέει και το τραγούδι - Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω, φταίει η ζωή
που είναι μικρή...