Page 15 - mag_06

ΑΠΟΨΕΊΣ
ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡΔΑΡΗΣ...
H επιστροφή

του Χατζηδάκη παιγμένος και ψω σ’ αυτά που θέλησα παιδί
τραγουδισμένος ακουστικά, κι ήταν αρκετά για να με κά-

χωρίς μικρόφωνα και άλλα νουν χαρούμενη, ένα παγωτό
τεχνολογικά θαύματα μου ταί- σοκολάτα, το απρόσμενο χτύ-

ριαξε γάντι. «Για να ‘χεις κά- πημα της πόρτας όταν έκρυ-
ποια σε τούτη τη ζωή χαρά, τον βε φιλαράκι για παιχνίδι, μισή
άνθρωπό σου πάντα βάσταξε ώρα με την αγαπημένη εκπο-

κοντά σου και θα’ ναι στήριγ- μπή στην ασπρόμαυρη τηλεό-
μα σαν θα ‘ρθει η συμφορά ραση, ένα αστείο, ένα πεφτα-

και σαν θα δεις να ανοίγεται ο στέρι για να κάνεις μια ευχή.
γκρεμός μπροστά σου.» Στον Σε μια εποχή που τα δύσκολα
κύκλο του γιν – γιανκ που κο- γίνονται δυσκολότερα νιώθω

λυμπάω τελευταία, πιάνομαι την ανάγκη να είμαι καλά. Ν’ 15
απ’ την άσπρη ουρά. Εικόνες απλώσω το χέρι και να κρατή-
επιστροφής, με αγαπημένους σω τον διπλανό με ότι μπορώ,

να περιμένουν να σ’ αγκαλιά- ακόμα και με μια καλή κουβέ-
σουν και να σου πουν πως ντα μόνο.
τους έλειψες, η γνώριμη μυ- Έτσι έχει γλύκα

ρωδιά του απορρυπαντικού η επιστροφή…
ρούχων που χρησιμοποιείς, Christine

το τρίξιμο από ένα συγκεκρι-
μένο σανίδι ή μιας πόρτας του
σπιτιού σου, οι φίλοι που περι-

μένουν νέα σου κι εσύ τα δικά
τους, ο μπακάλης ή ο περιπτε-

ράς της γειτονιάς. Όλα αυτά
με ένα καινούριο συναίσθημα,
να ανακαλύψω ξανά αυτά που

θεωρώ γνώριμα και οικεία
μα στην πραγματικότητα έχω
ξεχάσει ή θυμάμαι πως ήταν

πριν από χρόνια. Να επιστρέ-