Page 10 - mag_10
P. 10
Μη μου σκυθρωπιά- Παλιά Κοκκινιά...
ζεις... Θυμήσου, Εδώ, στο Μεγάλο Λιμάνι ο χρόνος έχει άλλη διά-
εδώ είναι Πειραιάς..! σταση. Λες και σε συντροφεύει, περπατάει δίπλα
Πειραιάς θα πει περ- σου, όχι από πάνω σου, δε σε καπελώνει, δε σε
νάω απέναντι! (περαι- παρασέρνει. Είτε βρίσκεσαι στη βαβούρα του λι-
όω = περνώ αντίκρυ), μανιού μόλις κατέφθασε βαπόρι, στις φωνές, στο
σιγά που θα καθό- καυσαέριο απο τις νταλίκες που ξεφορτώνουν,
μουν, κατά μια έννοια είτε είσαι πάνω στην Καστέλλα, στη Μανούσου
βέβαια,αλλά λέω αυτή Κούνδουρου, με τη μοναδική θέα και το σαν καρτ
να κρατήσουμε. ποστάλ πια τρόλευ, είτε είσαι στο Δελφινάριο ή
Όπου κι αν σταθώ στην αγορά στην Τσαμαδού με τις φωνές των
εξάλλου, περνάω απέ- πωλητών «έλα λέμεεεεεε φρέσκο σαρδελάκι ση-
ναντι, ταξιδεύω! Είτε μερινό», ο χρόνος σε σέβεται και σ' αφήνει να
στον Προφήτη Ηλία, αφουγκραστείς κάθε στιγμή του Πειραιά.
10 που έχω φτιάξει εκα- Εδώ, στο Μεγάλο Λιμάνι μιλάνε για μπέσα, για
τό φορές το σπίτι των φιλίες χρόνων, λένε καλημέρες σπάταλα κι ας
ονείρων μου κάθε πέσουν χάμω. Λένε για λόγο συμβόλαιο, λόγο
φορά που μου πέφτει Πειραιώτικο. Πως να στο δώσω να το καταλάβεις,
το τζόκερ, μόνο στα είναι βρε αδερφέ το στέρνο πιο προς τα έξω, το
όνειρα βεβαίως-βεβαι- κεφάλι πιο ψηλά, από τιμή και όχι απο υπερο-
ως, είτε στον Αγιο Νεί- ψία. Βλέπεις εδώ, στο μεγάλο λιμάνι, σα να μην
λο, στα Μανιάτικα, στα υπάρχουν τάξεις, διαχωριστικές γραμμές. Δε φτια-
Καμίνια με την καλή σιδώνονται οι άνθρωποι. Είναι πιο απλοί, μα σε
καρδιά μα και γκρίνια, κοιτούν βαθιά στα μάτια και να... αυτό μας έχει
στην Καστέλλα, στο λείψει που να πάρει. Αυτό το βλέμμα σαν βέλος
Μικρολίμανο, στην κατευθείαν βαθιά στα μάτια.
Πειραϊκή, στον Παπα- Εδώ, στο μεγάλο λιμάνι μένουν ζωντανές οι μνή-
στράτο, στα παλιατζίδι- μες και οι θρύλοι. Και ο γνωστός ερυθρόλευκος
κα, στου Ξαβέρη, στο Θρύλος μα και γενικά. Α! και μιας και τον ανέφε-
Νέο Φάληρο που φεύ- ρα (όχι που θα το παρέλειπα!) εδώ, στο μεγάλο
γει το μάτι στην άπλα λιμάνι ζει ακόμη η κόντρα των δυο κυρίων του
του τοπίου και στις αθλητισμού. Του Εθνικού και του Ολυμπιακού.
όμορφες γειτονιές.... Μια ταξική διαφορά υπέβοσκε ανέκαθεν. Ο Εθνι-
στα Λεμονάδικα, στα κός αντιπροσώπευε μια πιο αριστοκρατική-θα την
Υδραίϊκα, στο Πασα- έλεγε κανείς- μερίδα του πληθυσμού του Πειραιά.
λιμάνι,Τρούμπα, Ρε- Από την άλλη «οι γαύροι» του Ολυμπιακού κατα-
τσίνα, Τερψιθέα, Καλ- γράφηκαν στην ιστορία ως η πιο λαϊκή έκφανση
λίπολη, Αγ.Βασίλειος, της Πειραιώτικης ζωής, του τσαμπουκά και της
