Page 37 - mag_013

ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡΔΑΡΗΣ...
Η θεία Πρόνοια

θρώπους μας το αίσθημα της αδικίας εξεγείρεται ανάλογα με την

φυλετική καθαρότητα του θύματος. Οι διαπιστώσεις μου, γίνονται

ολοένα και πιο επώδυνες. Το να μην πιστεύεις στο σατανά, δεν

σε προφυλάσσει από αυτόν. Έτσι και το να μην πιστεύεις πως το

αβγό που βλέπεις, περιμένει φίδι να εκκολαφθεί, δεν σε προστα-

τεύει από το φίδι. Επομένως πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη

της πίστης μας, τι διαλέγουμε δηλαδή κάθε φορά να πιστεύουμε.
Κάθε επιλογή που κάναμε ή θα κάνουμε στη ζωή μας, αποκλείει

μια άλλη. Είναι ανοησία μας, τόσο ανθρώπινη όμως, να παίρ-

νουμε τις θετικές εκδοχές περισσότερων επιλογών και να φαντα-

σιωνόμαστε πως με κάποιο τρόπο θα μπορούσαμε να ζούμε την 37

τέλεια ζωή και την απόλυτη ευτυχία. Ζούμε δηλαδή στο παρόν,

το οποίο έχει διαμορφωθεί με βάση τις επιλογές μας και λέμε ότι

αν είχαμε κάνει κάποιες άλλες επιλογές στο παρελθόν, σήμερα
θα ήμασταν καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως απλώς θα ήμασταν

αλλιώς, θα ζούσαμε ένα διαφορετικό παρόν, που θα είχε πάρει το

δρόμο της άλλης επιλογής. Το καλύτερα ή χειρότερα δεν μπορού-

με να το ξέρουμε, γιατί ο εαυτός μας, που σμιλεύεται μέσα από

τις συνθήκες σε κάθε υποτιθέμενη περίπτωση θα ήταν διαφορε-

τικός. Επομένως μιλάμε για κάποιον άλλο άνθρωπο με μια άλλη

ζωή και όχι για μας. Ίσως αν επικεντρωθούμε στο παρόν, σ’ αυτό

που ζούμε σήμερα, τώρα, όχι σε ένα ονειρεμένο ή εφιαλτικό, ανά-

λογα, μέλλον, ούτε σε ένα δύσκολο ή χαλαρό, ανάλογα, παρελ-
θόν, να καταλάβουμε πόση αξία έχει η κάθε μας στιγμή. Ίσως να

μάθουμε να ευγνωμονούμε και να δοξάζουμε τη θεία πρόνοια…

Christine