Page 36 - mag_013

Η θεία Πρόνοια

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος που σαλπάραμε παρέα, με το κα-

λοτάξιδο σκαρί που λέμε περιοδικό μας. Τεύχη γεμάτα σκέψεις,

εντυπώσεις, μνήμες, συναισθήματα, ερωτήματα και κάποιες απα-
ντήσεις ίσως. Στο μικρόκοσμο των λογισμών μου, περιμένω να

καταλαγιάσει η σκόνη κι ο αχός των γεγονότων. Η Ιερισσός τρο-

μοκρατείται, η Κύπρος «αντιστέκεται»; ο δήμαρχος φυλακίζεται,

η λίστα Λανγκάρντ περιφέρεται, το MEGA «κατουριέται» και τα

ρολόγια μας θα γυρίσουν μία ώρα μπροστά και δύο αιώνες πίσω.

Στα δικαστήρια, όπου ζω το επαγγελματικό κομμάτι της ζωής μου,

σήμερα εισήχθησαν δύο κατηγορητήρια για την πράξη της επαι-
36 τείας. Για όσους δεν το γνωρίζετε, η ζητιανιά είναι ποινικώς κολά-

σιμη πράξη, αφού προφανώς ταράζει συθέμελα την καλοβαλμένη

και γυαλισμένη ζωή μας και φέρνει την «πολιτισμένη» και «όμορ-

φη» κοινωνία μας, αντιμέτωπη με την κακομούτσουνη φτώχεια,

πείνα και μιζέρια. Ο κατηγορούμενος, ένα νέο παιδί ήταν ακρωτη-

ριασμένος από το ένα χέρι. Η δικαστής ευτυχώς ήταν άνθρωπος

και τον αθώωσε. Επίσης διέταξε την απόδοση των κατασχεθέντων

αντικειμένων, δηλαδή ζήτησε να δώσει πίσω η αστυνομία κάτι

αναπτήρες και τα χρήματα που του είχαν κατασχέσει. Ο tempora,
o mores. Ο ανθρωποφάγος νόμος όμως, που δεν ξέρω από πότε

χρονολογείται, εξακολουθεί να υπάρχει. Τολμάς να πεινάς και θέ-

λεις να επιβιώσεις ζητώντας την βοήθεια των περαστικών; Να

φυλακιστείς πάραυτα, αφού δεν υπάρχει πλέον η θανατική ποινή.

Διότι κανονικά θα έπρεπε να εκτελεστείς! Επίτηδες δεν αναφέρω

την εθνικότητα του κατηγορούμενου, ώστε να αποφύγω το διά-

λογο αν ήταν ή δεν ήταν «Έλληνας», καθώς σε πολλούς συναν-