Page 14 - mag_013
P. 14
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
εκείνο το παρακμιακό ουζερί που ξέρει η φρέσκο ψάρι, χαλάλι!
κολλητή, εκείνου του κυριούλη που έχει Κι όταν, για τη γράφουσα εξακολουθώ να
14 παντού κασκόλ του Άρη και καταπληκτικό μιλάω, κι όταν θα πηγαίνει στη Θεσσαλονί-
μπακαλιάρο. κη, θα χτυπάει η καρδιά δυνατά και γρήγο-
Ανατολικά, κέντρο, μέσα, έξω, στα περί- ρα σα να πάει να πετάξει και το χαμόγελο
χωρα, στο Αγγελοχώρι, στην Περαία, στη θα πιάνει το πρόσωπο όλο!
Μηχανίωνα και στην Επανομή, μα και στο Θα νιώθει πως πάει στο σπίτι της κι όταν
Καλοχώρι που δεν το πιάνει το μάτι σου, θα φεύγει, θα φεύγει απ’ το σπίτι της...
δίπλα στους υδροβιότοπους του Γαλλικού Κι ας είναι χαμουτζού...
ποταμού, χαλάλι το κουνούπι, για τόσο Η Θεσσαλονίκη που τα χωράει όλα...
και τόση... μα τόση αγάπη...
