Page 79 - mag_81

του Δημήτρη Τάτση

Αντι-Μύρμηγκας

Μύρμηγκας (Μύρ.) : Υποφέρω, Τζίτζικα. Επιμένω

να υπομένω και να δουλεύω.

Τίτζικας (Τζ.) : Γιατί το κάνεις;
Μύρ.: Με αναγκάζει η κοινότητα.

Τζ.: Και;

Μύρ.: Δεν μπορώ να ξεφύγω.

Τζ.: Έτσι ζεις;
Μύρ.: Έτσι.

Τζ.: Τότε, δεν θα μπορέσεις ποτέ να με φτάσεις·
εγώ δεν ζω σε κοινότητα.

Μύρ.: Αλήθεια, και πού ζεις ;

Τζ.: Εκεί που με κατατάσσει η κοινότητά σας, στους 79
άχρηστους.

Μύρ.: Δεν φταίω εγώ γι’ αυτό.

Τζ.: Δεν είπα κάτι τέτοιο.

Μύρ.; Τότε τί είπες ;

Τζ.: Άστο, μεγάλε. Τίποτα.
Μύρ.: Πες μου, τι εννοείς ;

Τζ.: Mου τα ζάλισες κι εσύ... και η φάρα σου, τα

μυρμήγκια. Μάθετε, λοιπόν, ότι εμείς τα υπόλοιπα
ζωύφια δεν λειτουργούμε σαν εσάς. Βαρεθήκαμε
όλοι στο Βασίλειο να ακούμε τις κατηγορίες σας.

Δεν είμαστε εμείς οι κακοί κι εσείς οι καλοί. Έτσι;

Μύρ.: Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
Τζ.: Εμ, δεν σ’ αφήνουν οι μέριμνες. Σκέψου το

τώρα· πού ξέρεις, μπορεί να μην είναι πολύ αργά.
Ίσως καταφέρεις από μυρμήγκι να γίνεις τζίτζικας.

Ως τότε, όμως, μην μου ξαναμιλήσεις για δουλειές
κι αηδίες.