Page 91 - mag_30
P. 91
του Μιχάλη Χατζηνικήτα
Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα, κανενός κρίση. Γράφω για μια ευρύτερη κρίση αξιών
δεν ίδρωσε το αυτί και το πρωτά- και αρχών, που υπάρχει στην κοινωνία μας
θλημα της τρίτης εθνικής κατηγο- πολλά χρόνια. Η κακή οικονομική κατάσταση
ρίας, συνεχίστηκε κανονικά, ενώ ο απλώς όξυνε το πρόβλημα. Γιατί σήμερα στα
διαιτητής της συνάντησης της Κρή- γήπεδα, βρίσκουν στέγη κάθε «καρυδιάς, κα-
της, δεν είχε την παραμικρή αμφι- ρύδια» μέχρι εσχάτως και φασίστες. Και όλα
βολία αν θα έπρεπε να σταματήσει αυτά, υπό την πλήρη ανοχή της πολιτείας και
τον αγώνα. των ιδιοκτητών των ομάδων.
Tώρα, θα αναρωτηθείτε εύλογα, ότι
τα φαινόμενα βίας στον αθλητισμό ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ…
ήταν και πριν την κρίση, όμως κα- Ο Πορτοκάλογλου έγραφε σε ένα τραγού-
νείς δεν σας μίλησε για οικονομική δι του: «τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη
σου ελπίδα». Και κάπως έτσι είναι. Μόνο που
και αυτή η ελπίδα αργοσβήνει. Και ας έχουν
χαθεί, στην προθυμία των λίγων να κάνουν
μπάχαλο τα γήπεδα, κάποιες εξαιρετικές κι-
νήσεις των οργανωμένων οπαδών.
Υπάρχουν οπαδοί που μαζεύουν τρόφιμα 91
για συνανθρώπους τους, αλλά υπάρχουν
και αυτοί που σκότωσαν τον άτυχο οπα-
δό του Εθνικού. Όλοι παιδιά μας, που άγο-
νται και φέρονται και που γίνονται εργαλεία
στα χέρια κάποιων που έχουν ανάγκη από
«στρατούς». Υπάρχουν και οι άλλοι, που δεν
πηγαίνουν στο γήπεδο, αρνούμενοι να απο-
δεχτούν αυτή την κατάσταση. Και αυτοί εί-
ναι πολλοί περισσότεροι. Και όμως, κανείς
από τους υπεύθυνους δεν υπερασπίζεται
τα συμφέροντα των πολλών. Αντιθέτως, συ-
ντηρούν μια κατάσταση που φέρνει βία. Και η
βία, φέρνει βία.
Ποινές που δεν καταλογίζονται και όταν κα-
ταλογίζονται είναι χάδι. Το αίσθημα της αδικί-
ας και η μεροληψία υπέρ των ισχυρών, φέρ-
νει ακόμα μεγαλύτερη βία. Βέβαια, υπάρχει
και η άποψη ότι το γήπεδο, είναι ένα μεγάλο
ντιβάνι του ψυχολόγου, στα οποίο βγάζουμε
τα εσώψυχά μας. Όμως προσωπικά, συντάσ-
σομαι με την άποψη του Πορτοκάλογλου. Και
αυτή την ελπίδα δεν πρέπει να την «ποτίσου-
με» με βία. Ας κάνουμε επιτέλους κάτι.
