Page 17 - mag_30
P. 17
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
της Λίνας Ιορδάνου το σώμα του
Τιρθανκάρα
Εκείνο το χάραμα του Αυγούστου στο Νέο
Δελχί, στη φτωχική γειτονιά της «αγοράς
των ποδηλάτων», ο συγγραφέας στήθηκε
στην είσοδο της Γκουρντβάρα όπου συ-
νωστίζονταν όλοι οι άκληροι περιμένοντας
την καθημερινή ελεημοσύνη τους: μια
χούφτα ζεστό χαλβά που τους έδιναν οι
Σιχ του ναού. Πλησίασε, άπλωσε κι αυτός
την παλάμη του, και μονομιάς όλα τα άλλα
χέρια τραβήχτηκαν. Τι είχε συμβεί; Αρα-
γε είχε σπάσει κάποιον άγραφο ηθικό κα- 17
νόνα; Μήπως τους είχε προσβάλει άθελά
του; Μήπως του έδωσαν προτεραιότητα
από αίσθημα κατωτερότητας; Τότε αισθάν-
θηκε να του πιάνουν σφιχτά τον καρπό.
Ο επικεφαλής Σιχ τού τράβηξε το χέρι και
Πόλεις φορτωμένες με ιστορία και μείγμα- τοποθέτησε μια γωνιά χαλβά ανάμεσα στα
τα πολιτισμών, η ανατολή και η δύση αγκα- δάχτυλά του. Στάθηκαν τότε όλοι οι παρί-
λιασμένες σφιχτά χορεύουν υπό τους ήχους ες αμίλητοι και περίμεναν. Ο συγγραφέας
της σπαρακτικής Ανδαλουσιανής κιθάρας.... ξέχασε τις προειδοποιήσεις για το φαγητό
Ενώ η ενέργεια του Λόρκα και του Πικάσο του δρόμου που διαλύει το ανοσοποιητικό
στοιχειώνουν μαγικά ένα κομμάτι γης της σύστημα των δυτικών, κι έφαγε με αγαλλί-
Ισπανίας που οφείλουμε όλοι να δούμε πριν αση την μπουκιά του. Τότε ένιωσε ότι είχε
κλείσουμε τα μάτια μας... ένα κομμάτι της Ινδίας στο στόμα.
Ετσι πολιτεύτηκε ο Χρήστος Χρυσόπου-
λος τους δύο μήνες του 2012 που περι-
πλανήθηκε από το Ρατζαστάν ώς το Ουτάρ
Πραντές. Ενσωματώθηκε στο περιβάλλον
για να γευτεί, έστω και επιφανειακά, την
εμπειρία ενός άλλου πολιτισμού. Φόρεσε
μια κούρτα πάνω από το λευκό λινό πα-
ντελόνι του, κινήθηκε πεζή, με τρίτροχα ή
με τρένα, παραιτήθηκε από τις σταθερές
του, κι όταν γύρισε στην Αθήνα ήταν πιο
πολύ ο εαυτός του.
Της Μικέλας Χαρτουλάρη
ΠΗΓΗ
Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, 2014
