Page 59 - mag_80
P. 59
του Κωστή A. Μακρή ΒιΒλιοπΡοτΑσεισ
ζήσουμε ή να ζούμε χωρίς να εμπιστευ-
όμαστε τίποτα;
Δεν νομίζω…
Η καθημερινότητά μας αποδεικνύει ότι
χωρίς ―στοιχειώδη έστω― εμπιστο-
σύνη, η κοινωνική ζωή είναι αδύνατη.
Οπότε…
Εμπιστεύομαι ―προς το παρόν― τους
Επιστήμονες τής Υγείας, εμπιστεύομαι
την Κυβέρνηση και τους μηχανισμούς
τής χώρας μου και ακολουθώ τις οδηγί-
ες των υπεύθυνων θεσμών και φορέων.
Είμαι δύσπιστος έως καχύποπτος απέ- MAΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ
ναντι σε όποια ή όποιον μου λέει να μην ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
εμπιστεύομαι καμιά και κανέναν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Και όταν με συμβουλεύουν να μείνω στο Όταν οι θεοί κι οι άνθρωποι ξεκίνησαν 59
σπίτι μου, μένω στο σπίτι μου.
να δουλεύουν, οι περισσότεροι
έγιναν Κυνηγοί, κάποιοι λίγοι
Βέβαια, όταν λέω «εμπιστεύομαι», μην
πιστέψετε ποτέ ότι εννοώ «τυφλά», Γιατροί, μερικοί Κλέφτες, δυο τρεις
«απολύτως», «άνευ όρων», «εν λευκώ», Πολυμήχανοι, πέντε έξι Όμορφοι.
«ασυζητητί» και «σε όλες τις περιπτώ- Και όλοι Ήρωες. Οι μύθοι ιστορούνε
σεις». το Άγνωστο, ξέρουν αυτό που ποτέ
Ανάλογα με τις συνθήκες, το «διακύβευ- δε θα μάθουμε, έχουν λόγια και
μα» και το ζητούμενο (ή ποθούμενο), το πρόσωπα για τους θεούς και τους
ψάχνω κι από μόνος μου το πράγμα… ήρωες που έχουμε μέσα μας. Οι μύθοι
Ερευνώντας «τας γραφάς» κι όχι «πι- είναι ποτάμια αιώνια κι οι ιστορίες
στεύοντας μη ερευνών». τους κυλάνε μέσα από τα τοπία του
Για να είμαστε εξηγημένοι. Χρόνου. Κατηφορίζουν πλαγιές,
σκάβουν βουνά, γκρεμίζονται από
ψηλά τις νύχτες και σκαρφαλώνουν
τις μέρες, διασχίζουν κάμπους
απέραντους. Διασχίζουν εποχές.
Διασχίζουν ζωές.
