Page 43 - mag_80
P. 43

της Χριστίνας Πομόνη


                                                                       https://tristanopd4822.wixsite.com/ifonlytonight







               να ανοίξει μία τεράστια τρύπα και να                  Να βγουν στον χειμωνιάτικο ήλιο.

               χαθεί μέσα της, να μην αντικρύσει το                  Να πιούν καφέ.
               βλέμμα της, να γίνει σεισμός, κατα-                   Να γνωριστούν.
               ποντισμός, να γκρεμιζόταν η τράπεζα,                  Να γελάσουν.

               αλλά όχι, τότε θα χανόταν κι εκείνη
               μαζί, όχι να μην γκρεμιζόταν η τράπεζα,               Να κρατιούνται από το χέρι.

               ας γινόταν σεισμός που θα έθαβε μόνο                  Να βγουν για ποτό.
               εκείνον κάτω από τα ερείπια, ή μια λη-                Να χορέψουν στη μέση του δρόμου.
               στεία, αλλά χωρίς θύματα, ας γινόταν                  Να συγκατοικήσουν.

               κάτι, τέλος πάντων, για να ξεχαστεί η                 Να πάρουν σκύλο.
               βλακεία που είχε ξεστομίσει. Ακούς                    Να βλέπουν ταινίες αγκαλιασμένοι στο
               εκεί από τα χαρτιά! Λες και μόνο οι δι-               πάτωμα του σαλονιού.

               κηγόροι κρατάνε χαρτιά! Θύμωσε με                     Να χουχουλιάζουν στον καναπέ με την
               τον εαυτό του κι ανακάθισε στο δερμά-                 ίδια κουβέρτα.
               τινο καναπεδάκι ξεφυσώντας.

               Εκείνη του χαμογέλασε.                                Να κάνουν εκδρομές                                         43

               «Ζεσταίνεστε;»                                        Να κάνουν έρωτα.

               «Περίπου...»                                          Να της μιλήσει για τη ζωή του.
               «Τι περίπου;»                                         Και γιατί είχε κατεβάσει τον διακόπτη
                                                                     από επιλογή.
               Δεν της απάντησε. Μόνο έκανε ένα αό-
               ριστο νεύμα με το χέρι του. Εκείνη άρ-

               χισε πάλι να ανακατεύει τα χαρτιά της.                Τίποτε δεν είπε.

               «Α! Όχι, να χαρείτε!»                                 Το νούμερο 128 χτυπούσε στο ταμείο.
               «Τι όχι;»                                             Τελικά, ο χρόνος ήταν σωστά υπολογι-

               «Όχι πάλι τα χαρτιά!»                                 σμένος.

               «Έχετε καμιά καλύτερη ιδέα;»                          Μόνο εκείνος δεν μπόρεσε να τον εκ-
                                                                     μεταλλευτεί σωστά.
               Είχε.                                                 Και έχασε την ευκαιρία.

               Πολλές.                                               Ίσως μία ευκαιρία ζωής.

               Να πάνε βόλτα.


               "Η Χριστίνα Πομόνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε οικονομικά, αλλά αποφάσισε να ασχο-
               ληθεί με το μεράκι της, τα βιβλία. Έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν ζει χωρίς μουσική,
               λατρεύει τη φωτογραφία, τον αθλητισμό, και τον σκύλο της. Κοιμάται λίγο και σκέφτεται πολύ. Σημείο
               αναφοράς της είναι πάντοτε η ψυχή. Τα τρία χρόνια παραμονής στην Αμερική έγιναν αφορμή για τη γέν-
               νηση του πρώτου της μυθιστορήματος "Σιωπή Σαν Όρκος" που κυκλοφόρησε το 2015 από τις Εκδόσεις
               Μίνωας. Το 2018 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά της "Αντέχεις;" (Εκδόσεις Μίνωας), ενώ το 2019
               το κοινό επέλεξε το «Αντέχεις;» για την βραχεία λίστα των βραβείων Public στην κατηγορία «Έκπληξη».
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48