Page 42 - mag_80
P. 42
❶❷➑
aNΘΡΩπΩν λοΓιΑ Γιορτάζουμε
έυκαιρία Ζωής
«τελικά, ο χρόνος ήταν σωστά υπολογισμένος. μόνο εκεί-
νος δεν μπόρεσε να τον εκμεταλλευτεί σωστά. και έχασε
την ευκαιρία. Ίσως μία ευκαιρία ζωής.»
Συναντήθηκαν στην τράπεζα. Εκεί που και ξεφυσούσε αγχωμένα. Έβγαλε ένα
συναναστρέφονται πολλοί με πολλούς. πάκο χαρτιά από την τσάντα της, τα κοί-
Πετάγεσαι στην τράπεζα για δέκα λε- ταξε, τα τακτοποίησε, μετά μετάνιωσε,
πτά και περνάς όλη σου τη μέρα, γνω- τα έβαλε ξανά στην τσάντα, ύστερα μέ-
42
ρίζοντας κόσμο που θες και (κυρίως) τρησε κάποια χρήματα, σημείωσε κάτι
κόσμο που δεν θες. Στέκεσαι στην πρόχειρα, της έπεσε το στυλό, εκείνος
ουρά ώσπου πιάνεται το γοφί σου ή έσκυψε να το πιάσει, τον ευχαρίστησε,
κάθεσαι σε δερμάτινο καναπεδάκι, κι έπειτα κοίταξε ποιο νούμερο ήταν το
όμως, σε κάθε περίπτωση, κόσμο τελευταίο που εξυπηρετούσαν τα τα-
γνωρίζεις. Κι αν είσαι τυχερός, κάνεις μεία.
και τη δουλειά σου. Αποφάσισε να της μιλήσει.
Κάθισε δίπλα της με νούμερο 128 και «Δικηγόρος;»
μέση ώρα αναμονής 8 λεπτά. Ανάθε- Εκείνη σάστισε, αλλά του απάντησε.
μα κι αν ισχύουν ποτέ αυτοί οι χρόνοι. «Υπάλληλος γραφείου.»
Ποιος τους υπολογίζει; Εάν κάθε πε- Έψαχνε κάτι έξυπνο να πει για να πιά-
λάτης χρειάζεται πέντε λεπτά να διεκ- σουν την κουβέντα, αλλά τον πρόλαβε
περαιώσει τη δουλειά του στο ταμείο, εκείνη.
ο μέσος όρος αναμονής είναι τουλά-
χιστον 23 λεπτά. Στην τύχη το βάζουν «Πώς το σκεφτήκατε;»
το νούμερο, για να θολώσουν τα νερά, «Ποιο πράγμα;»
για να χαμογελούν οι πελάτες. Αφού η «Ότι μπορεί να είμαι δικηγόρος.»
ζωή μας έγινε μίζερη, ας χαμογελά- «Δεν... δεν ξέρω... τα χαρτιά μάλλον,
σουμε στην τράπεζα. Κοινωνική προ- δεν ξέρω...» είπε και κοίταξε αμήχανος
σφορά με ουσία. προς τα ταμεία.
Εκείνη είχε το νούμερο 131. Φυσούσε Ήθελε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί,
