Page 28 - mag_28

Mάκης Σεβίλογλου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

<< Ένα παιδί κάποια μέρα,

παρατηρούσε έναν γλύπτη

28 να δίνει μορφή αλόγου σε ένα μπλοκ

μαρμάρου και ενθουσιασμένο γυρνά και

τον ρωτά: Πώς ήξερες ότι εκεί μέσα

κρυβόταν αυτό το άλογο;

Εμένα αυτή η σκέψη με μαγεύει. <<

ως «παρά φύσει όντα», θελήσαμε να κά- Β_56: Κλείνοντας θα σε ρωτήσω, αν μπορού-
νουμε πύργους της Βαβέλ, νομίζοντας πως σες να ζωγραφίσεις τις μουσικές και τους στί-
έτσι κερδίζεται η ζωή και η «αθανασία». Η χους σου, ποια θα ήταν η εικόνα που θα βλέ-

αθανασία όμως, δεν είναι τίποτ’ άλλο, από παμε;
το να μας μνημονεύουν με καλά λόγια, όταν
θα’ χουμε φύγει γι’ αλλού, πράγμα που τότε M.Σ.: Νομίζω πως αυτό που με συναρπάζει,
ίσως δεν θα μας αφορά. Καθρέφτες είμα- είναι το πώς φαντάζει ο κόσμος μέσα από
στε λοιπόν, που αντανακλούμε το μέσα και τα μάτια ενός παιδιού, μεγαλώνοντας, χά-
το γύρω μας. Κάπου εδώ βέβαια λαμβάνουν νουμε την παιδικότητά μας. Αν μπορούσα,
χώρα και οι σκιές, απαραίτητες επίσης, που θα ήθελα να βλέπω μέσα από μάτια παιδικά.
όμως χρειάζονται φως για να υπάρξουν. Θα ήθελα να ξαναζωγραφίζω τετράγωνα
Από κει και πέρα, είναι στην κρίση του κα- δισδιάστατα σπίτια, στρογγυλούς ανθρώ-

θενός να σταθεί κοιτώντας το φως ή με την πους με χέρια σαν κλαδιά και ήλιους που χα-
πλάτη σ’ αυτό κοιτώντας τη σκιά του. μογελάνε. Ένα παιδί μπορεί να φχαριστιέται