Page 11 - mag_28
P. 11
της Λίνας Ιορδάνου
11
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
όμορφη και κατάφυτη με τα ξύλινα μπαλκο- νίτσι... δεν υπάρχουν λέξεις να περιγραφούν
νάκια της τα ολάνθιστα. Θυμάμαι ακόμα τη οι παραλίες αυτές! Δεν υπάρχουν λέξεις ούτε
μυρωδιά του ζεστού ψωμιού απ' τους παρα- να σου πω όσα έχω φυλακίσει στη μνήμη μου
δοσιακούς φούρνους... και πώς να μην πά- από τα ανέμελα καλοκαίρια εκείνα... μόνο συ-
ρεις και μέλι... από τα πιο νόστιμα! Σε κάθε γκίνηση και απαίτηση για επιστροφή στο τότε.
γωνιά μέλι... για το ζεστό ψωμί... να γλυκάνει Αμμουδιές ονειρεμένες κι εκείνο το νερό, όχι,
τον ουρανίσκο μα και την καρδιά. τώρα που το σκέφτομαι, δεν υπάρχει χρώμα
Και μετά η Βουρβουρού, τι να πεις εδώ... φά- να το περιγράψει! Οι Καβουρότρυπες με το
τσα, κατάφατσα στον Αθω... οι βελόνες απ' Πορτοκάλι, κι εκείνη τη γυναικεία μορφη τη
τα πεύκα φτάνουν ως τη θάλασσα, αυτή -δε σκαλιστή στο βράχο... σαν τις αναμνήσεις
θα κουραστώ να το λέω- η καταγάλανη! Για μας... σκαλίστηκε στο βράχο κι έμεινε εκεί!
να'ρθει μετά ο όρμος της Παναγιάς... από Μετά η Σάρτη, λίγο πιο ...κοσμοπολίτισσα και
δω φεύγουν καραβάκια για το Άγιο Ορος... τουριστική και η όμορφη και πιο σοβαρή... σα
και η διαδρομή να σου κλέβει άπληστα κάθε θυμωμένη καμιά φορά... Συκιά.
ματιά... και το παρακάτω να'ναι πιο όμορφο Στην άκρη του ποδιού το Πόρτο Κουφό, ξε-
από το πριν... προβάλει μέσα από το απόλυτο πράσινο....
Ο Αρμενιστής, οι Καβουρότρυπες, το Πλατα- σου κλέβει όσα βλέμματα κατάφερες να σώ-
