Page 47 - mag_33
P. 47
του Κωστή Μακρή
του σφαγέα των νηπίων. Η μεγάλη μάς συνοδεύει γυναίκα μου.
Εκείνη με πλησιάζει ατρό- τραγουδιστά κι ολόσω- Μας φωτογραφίζει και η
μητη, με λίγο ναζιάρικα στα, κρατώντας ρυθμό με μεγάλη.
γερμένο το κεφάλι, σγου- το τρίγωνό της. «Εκεί! Πιο πίσω! Δίπλα
ρά μαλλιά καστανόξανθα, Και η μικρή, με λάμψη θρι- στη γιαγιά εσύ, παππού!
και ξαναλέει απαιτητικά άμβου στα μάτια, επανα- Να κρατάς και την Ι.» μας
αλλά με χαμηλή, πειστική λαμβάνει, αρκετά κοντά διατάζει· και μας βλέπει
στο παρακάλι της, φωνή: στον τόνο και στον ρυθ- μέσα στη φωτογραφική
«Τί-ωνα, κάαντα! Παπ- μό: μηχανή, με επαγγελματικό
πούς…» Με παχύ το τελι- «Τί-ωνα, κά-αντα!» στιλ, α-λα Χέλμουτ Νιού- 47
κό σίγμα. Πιο παχύ κι από Το στόλισμα του δέντρου τον.
μένα. έχει τελειώσει. Βάζω και Μέσα μου κουδουνίζουν
Κρατάει στο χέρι το μικρό την κορυφή. κάτι τρίγωνα κάλαντα και
καρουζέλ με τα αλογάκια, «Ωραίο είναι!» λέει η με- με γαργαλάνε.
το μιούζικ-μποξ. Με βάζει γάλη. Χαμογελάω και στη μικρή
να το κουρδίζω συνέχεια «Αφήσαμε και λίγα στολί- και στη μεγάλη.
για να ακούει τη μουσική δια να βάλουν ο μπαμπάς Τις θαυμάζω. Τα πολύ μι-
και την τελευταία φορά και η μαμά, που θα έρθουν κρά παιδιά ξέρουν τι θέ-
που είχαν έρθει με τους σε λίγο να φάμε μαζί» της λουν.
γονείς τους το είχε ξεπα- λέει η γυναίκα μου. Και είναι και πολύ καλοί
τώσει. Τρεις ώρες μου «Και να πούμε πάλι τα δάσκαλοι.
πήρε να το επισκευάσω. τρίγωνα κάλαντα! Όλοι Και, τελικά ―σκέφτομαι
Η γυναίκα μου με κοιτά- μαζί!» φωνάζει η μεγάλη. εκ των υστέρων― παρά-
ζει, λίγο ειρωνικά, λίγο «Το “Καλήν εσπέραν, άρ- δοση είναι αυτό που ευ-
ενθαρρυντικά, καθώς χοντες” θα πούμε» λέω χαριστιέσαι να θυμάσαι
αρχίζουμε να τραγουδά- εγώ και η μικρή τσιρίζει καθώς μεγαλώνεις.
με μαζί: ξανά: Και να το αγαπάς.
«Τρίγωνα, κάλαντα, μες «Όσι! Τί-ωνα, κάαντα!»
στη γειτονιά, ήρθαν τα «Φωτογραφίες! Να βγά-
Χριστούγεννα κι η Πρω- λουμε φωτογραφίες!»
τοχρονιά…» εκτονώνει την ένταση η
