Page 40 - mag_34
P. 40
ΒιΒλιοπαρουσιασΕισ
ΠΟΛΥΜΝΙΑ
ΚΟΣΣΟΡΑ
ALAIN DE ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΗ
BOTTON, ΜΝΗΜΗ
JOHN
ARMSTRONG
Η ΤΕΧΝΗ
ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Συχνά ακούμε ότι η τέχνη υποτίθεται πως είναι πολύ σημαντική· σπάνια
όμως μας εξηγεί κάποιος πειστικά το γιατί. Ο Alain de Botton και ο John
Armstrong μας αποκαλύπτουν πώς η τέχνη μπορεί να μας βοηθήσει
στα πλέον ενδόμυχα αλλά και στα πλέον καθημερινά διλήμματά μας. "Η
τέχνη ως θεραπεία" είναι μια νέα μέθοδος ερμηνείας της τέχνης και της
σχέσης της με τη ζωή. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
«Ανατέμνει με σοφία και χάρη τεράστια θέματα, όπως ο έρωτας, η φύση, Μικρασία. Μια οικογένεια σέρνεται
τα χρήματα, η πολιτική...» (Academy of Arts) από το πάτριο Ναζλί, στα μονοπάτια
«Μοναδική πραγματεία για τη δύναμη της τέχνης να μεταμορφώνει τη της Ανατολίας. Η ζωή ξεδιπλώνει τα
ζωή μας» (The Mayfair Magazine) μίλια της πάνω στις ράγες του σιδη-
40 «Σε τι χρησιμεύει η τέχνη; Ο Alain de Botton και ο John Armstrong ρόδρομου που καταλήγει στην καμένη
προτείνουν μια ριζοσπαστικά νέα και γόνιμη προσέγγιση της τέχνης ως Σμύρνη. Παιδικές περιπλανήσεις ανά-
θεραπευτικού μέσου για μια καλύτερη ζωή» (Publishers Weekly) μεσα στα αποκαΐδια και στα ίχνη της
Διαβάζοντας το "Η τέχνη ως θεραπεία" είδα τα έργα που θαύμαζα όλη σφαγής. Προσφυγιά στη νέα πατρίδα,
μου τη ζωή σαν να τα έβλεπα για πρώτη φορά! (Gwyneth Paltrow) μαζική ταπείνωση, τα πρώτα αβέβαια
«Η τέχνη ως εργαλείο»: Όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα εργαλεία, η βήματα στον άγνωστο τόπο. Το μαται-
τέχνη έχει τη δύναμη να ενισχύει περαιτέρω τις ικανότητες με τις οποί- ωμένο όνειρο της μόρφωσης και η
εφηβεία στο μεροκάματο. Το κεντρικό
ες μας προίκισε η φύση. Η τέχνη αντισταθμίζει συγκεκριμένες εγγενείς πρόσωπο του βιβλίου, ο Αρίστος, δεν
αδυναμίες μας, που στη δεδομένη περίπτωση σχετίζονται περισσότερο είναι ήρωας. Είναι ένα παιδί που ατσα-
με το μυαλό παρά με το σώμα, αδυναμίες που μπορούμε να χαρακτη- λώνεται στις δυσκολίες, ένας άντρας
ρίσουμε ως ψυχολογικές. που σφίγγει τα δόντια και προχωρεί.
Το συγκεκριμένο βιβλίο υποστηρίζει ότι η τέχνη (κατηγορία που περι- Ένας άνθρωπος που μέσα από την τα-
λαμβάνει και τα έργα βιομηχανικού σχεδίου, αρχιτεκτονικής και χειρο- λαιπωρία και τη ματαίωση κρατάει το
τεχνίας) αποτελεί θεραπευτικό μέσο ικανό να βοηθήσει στην καθοδήγη- κουράγιο και την υπερηφάνεια να ανα-
ση, την ενθάρρυνση και την παρηγοριά των θεατών της, επιτρέποντάς ζητήσει τον έρωτα και να χτίσει στέρεα
τους να βελτιώσουν τον εαυτό τους. την ευτυχία. «Στην καμπή της δημοσιάς
Κάθε εργαλείο αποτελεί προέκταση του σώματος και επιτρέπει την φάνηκε επιτέλους το φρικτό καραβάνι.
πραγμάτωση μιας επιθυμίας, με τη χρήση του να καθίσταται αναγκαία Σκούρο, μακρύ, αργόσυρτο σκουλήκι.
εξαιτίας κάποιας έλλειψης της φυσικής μας υπόστασης. Το μαχαίρι κα- Εξαθλιωμένοι άντρες κάθε ηλικίας. Τα
ρούχα τους, ράκη χωρίς σχήμα, κρέ-
λύπτει την ανάγκη μας -και ταυτόχρονα την ανικανότητά μας- να κό- μονται από τα ταλαίπωρα κορμιά τους.
βουμε. Το μπουκάλι καλύπτει την ανάγκη μας -και ταυτόχρονα την ανι- Άλλοι με ξεχαρβαλωμένα παπούτσια,
κανότητά μας- να μεταφέρουμε νερό. Προκειμένου να ανακαλύψουμε άλλοι με ξυλοτσόκαρα, άλλοι με κου-
τη χρησιμότητα της τέχνης, οφείλουμε να αναρωτηθούμε τι έχουμε ανά- ρέλια δεμένα στα ματωμένα πόδια
γκη -αλλά δυσκολευόμαστε- να πραγματοποιήσουμε με το μυαλό και τους, σέρνουν τα βήματά τους προς
τα συναισθήματά μας. Σε ποιες ψυχολογικές αδυναμίες μπορεί να βο- το κέντρο της μικρής πόλης. Βογκητά,
ηθήσει η τέχνη; Εντοπίσαμε επτά αδυναμίες, άρα και επτά χρήσεις της κλάματα, οιμωγές και μια λέξη που
τέχνης. Φυσικά υπάρχουν και άλλες, οι συγκεκριμένες όμως μοιάζουν ξεκίνησε σαν μοναχικός στεναγμός κι
από τις πλέον πειστικές και κοινές. ενώθηκε με τη λέξη του διπλανού, και
(Από την έκδοση) του άλλου, και του άλλου, κι έγινε αλ-
λόκοτος ψαλμός: νερό, νερό, λίγο νερό,
αδέρφια…»
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ ΑΝΕΜόσ Εκδοτική
