Page 13 - mag_34

της Λίνας Ιορδάνου

13

τέλειωσε το σιδέρωμα, έσβησε και την κουζίνα με το αυριανό φαγητό, έσφι-
ξε καλύτερα τη ζεστή της ρόμπα γιατί το κρύο σπίτι δε λέει, δε μπορεί να

ζεσταθεί, πήγε ως τον καναπέ να τον σηκώσει να πάνε για ύπνο... σχεδόν
αποκαμωμένος λαγοκοιμόταν, ούτε που την άκουγε τι του έλεγε...

-πάμε, σηκωμό δε θα 'χουμε το πρωί... κρύο και το κρεβάτι, να κάνει τα πρώ-
τα λεπτά της προσαρμογής αφόρητα και τουρτουριστά... μόνο θερμαντικό

μέσο η αγκαλιά!
πεθύμησα να ξυπνήσω μια μέρα και να φεύγουμε για ταξίδι... βλέπεις τα τε-

λευταία χρόνια τα ταξίδια ήταν μόνο στο μυαλό!
Ξαφνικά η κάμαρα γέμισε μουσικές, φως και χρώματα... δεκάδες παράξενες

παρουσίες εισέβαλαν στο δωμάτιο, τους πήραν απ' το χέρι... έτσι χωρίς βα-
λίτσες, με τη φορεσιά του ύπνου... και το ταξίδι άρχισε...

Ήταν η Bauta με το επίχρυσο πρόσωπο και το έντονο πηγούνι και την κα-
τακόκκινη κάπα της, ήταν η Colombina, χρυσοασημένια με φτερά, ήταν ο

Medico della peste, ο γιατρός της πανούκλας, με το μεγάλο ράμφος και τους
κρυστάλλους στα μάτια, ήταν η Moretta με τις μεγάλες τρύπες στα μάτια και

το πέπλο, ήταν η Larva με το τριγωνικό καπέλο και το μανδύα... ήταν κι άλλοι
πολλοί....

με ένα από τα τόσα πέπλα, τους σήκωσαν και... ξαφνικά βρέθηκαν στην