Page 64 - mag_37
P. 64
ΜIKΡΕσ ΙσΤΟΡΙΕσ
η
ανάκριση
Ο ψαρομάλλης ανακριτής - Λοιπόν ας αρχίσουμε. - Και το να σκοτώσεις την
με την παλιομοδίτικη γρα- Εσύ είσαι υπεύθυνος για μητέρα σου και τον πατριό
βάτα, τα δασύτριχα χέρια όλο αυτό…ας το πούμε σου ήταν μια πράξη από-
και τα αξύριστα μάγουλα μακελειό; δοσης δικαιοσύνης;
παρατηρούσε με προσο- - Μάλιστα, κύριε, εγώ εί- - Μάλιστα, κύριε. Αλλιώς
χή, σχεδόν πέντε ολόκλη- μαι αυτός για όλην αυτήν δεν θα το έκανα.
ρα λεπτά, πίσω από το ει- ας την πούμε …εγκληματι- Ο ανακριτής έδειξε λίγο
δικό τζάμι της αίθουσας κή πράξη. σαστισμένος.
των ανακρίσεων. Μέσα - Δηλαδή σα να λέμε ότι - Δηλαδή, ρε κωλόπαιδο,
καθόταν ένας έφηβος, εσύ μόνος σου την σχε- τι σόι πράξη δικαιοσύνης
γύρω στα δεκαπέντε, με δίασες και μόνος σου την ήταν αυτή, να σκοτώσεις
γυαλιά μυωπίας και ύφος εκτέλεσες; μ΄ αυτόν τον απαίσιο τρό-
αθώο και ονειροπόλο, - Μάλιστα, κύριε. Ολομό- πο δυο ανθρώπους και
το στυλ ενός μικρού δια- ναχος. Εγώ την σχεδίασα μάλιστα συγγενείς σου,
νοούμενου. Κι όμως, δεν κι εγώ την εκτέλεσα. αίμα σου;
θα το πίστευε ποτέ κανείς - Δεν σε βοήθησε κανείς; - Δεν είμαι κωλόπαιδο, κύ-
64 αν του έλεγες ότι αυτό το - Δεν χρειάστηκε, κύριε. ριε. Ο ρόλος σας ως ανα-
εύθραυστο κι ευαίσθητο - Δηλαδή ομολογείς ότι κριτή εκτείνεται μέχρι του
παιδί ήταν ένας ψυχρός εσύ είσαι ο δράστης των σημείου να μου αποσπά-
δολοφόνος. Το περίεργο δύο αυτών στυγερών φό- σετε μία ωραία ομολογία
είναι ότι και ο νεαρός κοί- νων. και εσείς μου την απο-
ταζε το τζάμι, σα να ήξερε - Ασφαλώς, κύριε. ΄Εχω σπάσατε ωραιότατα, χω-
ότι κάποιος τον παρακο- διαμορφώσει κάποιες αρ- ρίς κόπο και δίχως καμία
λουθεί και μάλιστα σκό- χές, κάποιες αξίες για τον προσπάθεια υπεκφυγής εκ
πευε κατευθείαν στα μά- εαυτό μου και μία από αυ- μέρους μου. Συνεπώς οι
τια του ανακριτή. Αυτό το τές είναι η αρχή της ειλι- επιτιμητικές και υποτιμη-
παιδί πρέπει να είναι ένας κρίνειας. Μισώ το ψέμα. τικές προσφωνήσεις, οι
δαίμονας, είπε ο ανακρι- Μπορείτε να μου έχετε εξυβρίσεις και οι αξιολο-
τής, κάτι σ΄ αυτόν τον εμπιστοσύνη. γικές κρίσεις θεωρώ πως
τύπο μου τη δίνει. Τελικά - Και δεν πιστεύεις στην είναι απολύτως περιττές,
αποφάσισε να μπει. αξία της ανθρώπινης αν και δείχνουν το ποιόν
Κάθισε απέναντι από το ζωής; Δεν μισείς τον του προσφωνούντος.
νεαρό και τον κοίταξε στα φόνο; Ο ανακριτής ήπιε μια γου-
μάτια. - Ασφαλώς και πιστεύω λιά καφέ από το πλαστικό
- Είσαι εντάξει; Μήπως στην αρχή της ανθρώπι- ποτήρι, φανερά εκνευρι-
θέλεις τίποτα; ρώτησε. νης ζωής, κύριε. Κι εγκρί- σμένος και προσπαθώ-
- Μια χαρά είμαι, κύριε. νω μόνον τον φόνο που ντας να διατηρήσει τη ψυ-
Δεν μου λείπει τίποτα, ευ- είναι πράξη απόδοσης δι- χραιμία του.
χαριστώ. καιοσύνης. - Ωραία, λοιπόν, είπε ο