Page 64 - mag_37
P. 64

ΜIKΡΕσ ΙσΤΟΡΙΕσ
                             η


               ανάκριση







                Ο ψαρομάλλης ανακριτής             - Λοιπόν ας αρχίσουμε.              - Και το να σκοτώσεις την
                με την παλιομοδίτικη γρα-          Εσύ είσαι υπεύθυνος για             μητέρα σου και τον πατριό
                βάτα, τα δασύτριχα χέρια           όλο  αυτό…ας το  πούμε              σου ήταν μια πράξη από-
                και τα αξύριστα μάγουλα            μακελειό;                           δοσης δικαιοσύνης;

                παρατηρούσε με προσο-              - Μάλιστα, κύριε, εγώ εί-           - Μάλιστα, κύριε. Αλλιώς
                χή, σχεδόν πέντε ολόκλη-           μαι αυτός για όλην αυτήν            δεν θα το έκανα.
                ρα λεπτά, πίσω από το ει-          ας την πούμε …εγκληματι-            Ο  ανακριτής έδειξε λίγο
                δικό τζάμι της αίθουσας            κή πράξη.                           σαστισμένος.

                των ανακρίσεων. Μέσα               - Δηλαδή σα να λέμε ότι             - Δηλαδή, ρε κωλόπαιδο,
                καθόταν ένας έφηβος,               εσύ μόνος σου την σχε-              τι σόι πράξη δικαιοσύνης
                γύρω στα δεκαπέντε, με             δίασες και μόνος σου την            ήταν  αυτή, να σκοτώσεις
                γυαλιά μυωπίας και ύφος            εκτέλεσες;                          μ΄ αυτόν τον απαίσιο τρό-

                αθώο και ονειροπόλο,               - Μάλιστα, κύριε. Ολομό-            πο δυο ανθρώπους και
                το στυλ ενός μικρού δια-           ναχος. Εγώ την σχεδίασα             μάλιστα συγγενείς σου,
                νοούμενου. Κι όμως, δεν            κι εγώ την εκτέλεσα.                αίμα σου;
                θα το πίστευε ποτέ κανείς          - Δεν σε βοήθησε κανείς;            - Δεν είμαι κωλόπαιδο, κύ-

   64           αν του έλεγες ότι αυτό το          - Δεν χρειάστηκε, κύριε.            ριε. Ο ρόλος σας ως ανα-
                εύθραυστο κι ευαίσθητο             -  Δηλαδή  ομολογείς ότι            κριτή εκτείνεται μέχρι του
                παιδί  ήταν ένας ψυχρός            εσύ είσαι ο δράστης των             σημείου να μου αποσπά-
                δολοφόνος. Το περίεργο             δύο αυτών στυγερών φό-              σετε μία ωραία ομολογία

                είναι ότι και ο νεαρός κοί-        νων.                                και εσείς μου την απο-
                ταζε το τζάμι, σα να ήξερε         -  Ασφαλώς, κύριε. ΄Εχω             σπάσατε ωραιότατα, χω-
                ότι κάποιος τον  παρακο-           διαμορφώσει κάποιες αρ-             ρίς κόπο και δίχως καμία
                λουθεί και μάλιστα σκό-            χές, κάποιες αξίες για τον          προσπάθεια υπεκφυγής εκ

                πευε κατευθείαν στα μά-            εαυτό μου και μία από αυ-           μέρους  μου. Συνεπώς οι
                τια του ανακριτή. Αυτό το          τές είναι η αρχή της ειλι-          επιτιμητικές και υποτιμη-
                παιδί πρέπει να είναι ένας         κρίνειας.  Μισώ το  ψέμα.           τικές προσφωνήσεις, οι
                δαίμονας, είπε ο ανακρι-           Μπορείτε να μου έχετε               εξυβρίσεις και οι αξιολο-

                τής, κάτι σ΄ αυτόν τον             εμπιστοσύνη.                        γικές κρίσεις θεωρώ πως
                τύπο μου τη δίνει. Τελικά          - Και δεν πιστεύεις στην            είναι απολύτως περιττές,
                αποφάσισε να μπει.                 αξία     της    ανθρώπινης          αν και δείχνουν το ποιόν
                Κάθισε απέναντι από το             ζωής; Δεν μισείς τον                του προσφωνούντος.

                νεαρό και τον κοίταξε στα          φόνο;                               Ο ανακριτής ήπιε μια γου-
                μάτια.                             -  Ασφαλώς και  πιστεύω             λιά καφέ από το πλαστικό
                - Είσαι εντάξει; Μήπως             στην  αρχή της  ανθρώπι-            ποτήρι, φανερά εκνευρι-
                θέλεις τίποτα; ρώτησε.             νης ζωής, κύριε. Κι εγκρί-          σμένος και προσπαθώ-

                - Μια χαρά είμαι, κύριε.           νω μόνον τον φόνο που               ντας να διατηρήσει τη ψυ-
                Δεν μου λείπει τίποτα, ευ-         είναι πράξη απόδοσης δι-            χραιμία του.
                χαριστώ.                           καιοσύνης.                          - Ωραία, λοιπόν, είπε ο
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69