Page 81 - mag_41
P. 81

της Χριστίνας Πομόνη


                                                                              http://if-only-tonight.blogspot.gr/







                Ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο. Μα αυτό δεν θα έρθει ποτέ

                αν δεν παλέψουμε για το σήμερα. Γονείς και δάσκαλοι μαζί. Άν-

                θρωποι που αγαπούν τα παιδιά. Τα παιδιά τα ίδια. Όλοι μαζί,

                μια ανθρώπινη αγκαλιά, όχι πολύ σφιχτή για να ανασαίνουμε

                μα όχι πολύ άνευρη για να θέλουμε να ξαναχωθούμε μέσα της.




               Σε λίγες μέρες ανοίγουν            ολόκληρες παιδιών που                και  τις δραστηριότητες.
               τα σχολεία. Παιδιά κάθε            μεγαλώνουν           μαθαίνο-        Τα παιδιά αποκτούν αυ-
               ηλικίας θα ξαναβρεθούν             ντας την πολυπολιτισμι-              τογνωσία και αυτοσεβα-

               μετά τις καλοκαιρινές δι-          κότητα και την ικανότητα             σμό μέσα στο σπίτι. Αν
               ακοπές,  θα μοιραστούν             προσαρμογής  σε διαρ-                εισπράττουν απόρριψη,
               εμπειρίες, εικόνες, γέλια          κώς νέα δεδομένα. Είναι              θα δώσουν απόρριψη με
               και παιχνίδι. Τα μικρό-            εύπλαστα ως παιδιά, μα               όποιον τρόπο τους ται-

               τερα θα τσιρίζουν από              κουβαλούν την αύρα του               ριάζει. Αν εισπράττουν
               χαρά στις αυλές σε κάθε            σπιτιού τους. Σε ένα ιδα-            επιθετικότητα,  αυτό  θα
               διάλειμμα, ενώ τα μεγα-            νικό σενάριο αποκτούν                δώσουν  στα υπόλοιπα                     81 81
               λύτερα θα κουβαλούν το             παιδεία,       δηλαδή       τον      παιδιά. Και ό,τι και να

               άγχος των εξετάσεων,               απαιτούμενο         πολιτισμό        κάνει το σχολείο και οι
               της επιλογής κατεύθυν-             και σεβασμό προς τον συ-             δάσκαλοι, δεν φτάνει.
               σης, των σπουδών τους              νάνθρωπο. Σε ένα πραγ-               Σε μια κοινωνία αγριεμέ-
               κι ενός αύριο που όλοι             ματικό  σενάριο, κάποια              νη όσο ποτέ άλλοτε, σε

               θέλουμε να είναι φωτει-            μαθαίνουν να φοβούνται,              μια κοινωνία ενηλίκων
               νότερο και ελπιδοφόρο.             άλλα να απειλούν και αρ-             όπου ο ένας είναι πρό-
               Θα είναι;                          κετά να λειτουργούν τυ-              θυμος να βγάλει το μάτι
               Εξαρτάται.                         χοδιωκτικά.                          του άλλου, τα παιδιά ψά-

               Το αύριο δεν μετριέται             Φταίνε τα παιδιά;                    χνουν γέφυρες επικοινω-
               με την αλλαγή της σελί-            Όχι.                                 νίας. Και τις βρίσκουν.
               δας στο ημερολόγιο ή της           Ποτέ δεν φταίνε τα παι-              Με το παιχνίδι, το γέλιο
               ημερομηνίας  στο  κινη-            διά. Μπορείς να κατη-                και τον κοινό στόχο της

               τό τηλέφωνο. Είναι κάτι            γορήσεις το σφουγγάρι                μάθησης επειδή είναι
               τεράστιο,         πλατύτερο,       που ρουφά ό,τι ακούει                αγνά και δεν κουβαλούν
               αφηρημένο στην έννοια              και ό,τι βλέπει; Αυτός εί-           στίγματα  και συμπλέγ-
               μα πολύ  συγκεκριμένο,             ναι ο προορισμός του. Να             ματα - αυτά διαμορφώ-

               σχεδόν αυτοπροσδιορι-              απορροφά. Γνώση, συ-                 νονται όταν γίνουν ενή-
               ζόμενο, στην ουσία του.            μπεριφορά, ιδέες, πρώτα              λικες, αλλά γεννιούνται
               Το αύριο περικλείει μέσα           από το σπίτι του και μετά            όταν ακόμα είναι παιδιά.
               του    το σήμερα,  γενιές          από το σχολείο, τα βιβλία            Ας μη ζητάμε ευθύνες
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86