Page 45 - mag_41
P. 45
του Γιώργου Λίλλη
ŒÓ· ÁÚ¿ÌÌ·
ÛÙÔÓ ÁÈÔ ÌÔ˘ διδακτικό, ούτε κάποια Αυτό δεν σημαίνει ξέρουμε και οι δύο πόσο
πως δεν θα είμαι στο
άτρωτοι, πόσοι άπειροι
προφητεία για το μέλ-
πλάι σου, πως δεν επι-
είμαστε όλοι μας.
λον, μιας και το μέλλον
θυμώ να συνεχίσουν να
Εδώ και αρκε-
σου ανήκει. Σε αυτό το
τό καιρό, υποσχέθηκα
μας ενώνουν οι σχέσεις
γράμμα δεν μπορώ να
που έχουμε καλλιεργή-
παριστάνω τον δάσκαλο.
στον εαυτό μου να σου
Θα ήταν σαν να υπο-
τον καιρό. Αυτό που
δυόμουν έναν ρόλο που
Πολλοί με κατηγόρησαν
ότι μ΄ αυτό τον τρόπο
δεν μου ταιριάζει και σει και οι δυο όλο αυτό λέω πάντα την αλήθεια.
θέλω είναι να γίνεις
θα κατέληγα να λέω μονομάχος στη δική σου ραγίζω τον εύθραυστο
ψέματα. Και η πρόθεσή αρένα. γεμάτο αθωότητα κόσμο
μου είναι να μην μιλή- Σαν πατέρας νιώ- σου. Γνωρίζω όμως πως
σω με υπεκφυγές κι ας θω ένα βάρος από το η αθωότητα δεν υφίστα-
είσαι μικρός και μπορεί άγχος το πως θα πο- ται πια σαν έννοια. Όχι
να μου καταλογιστεί ρευτείς στην ζωή. Κι στην εποχή μας. Ακόμα
ότι ρίχνω σκοτάδι στον αυτό το άγχος με έχει κι εσείς τα παιδιά βιώ-
φωτεινό και εύθραυστο οδηγήσει πολλές φορές νεται τόσους θανάτους
κόσμο σου. να μιλώ με στερεότυ- (συμβολικούς εννοώ στην 45
Προτιμώ να γνω- πα. Λες και δεν υπήρξα προκειμένη περίπτω-
ρίζεις τις ραγισματιές, παιδί κι εγώ κάποτε. ση) που δεν μπορεί να
κυρίως τις δικές μου Δεν βαριόμουν στο σχο- υπάρξει το αθώο εκεί-
ραγισματιές. Μερικές λείο, δεν έκανα τρέλες, νο βλέμμα πάνω στα
θα σε ακολουθήσουν δεν έφτασα στα όρια για πράγματα. Η αθωότητα
αναπόφευκτα ως επα- να δοκιμάσω τις αντο- κατοικεί βαθιά μέσα στα
κόλουθο των δικών μου χές τους και συνάμα αισθήματά μας, το πως
πράξεων. τις δικές μου αντοχές. αντιμετωπίζουμε τον
Γνωρίζω πολλούς Πιάνω τον εαυτό μου κόσμο, δεν είναι όπως
γονείς που θα ήθελαν να σε δασκαλεύω για πιστεύεται μια αφελή αι-
τα παιδιά τους να πραγ- πράγματα που ο ίδιος σθηματική ματιά.
ματοποιήσουν τα όνειρα δεν ακολούθησα ποτέ, Όταν χώρισα με
που εκείνοι απέτυχαν σαν κάποιον που προ- την μαμά σου, όταν
να ζήσουν. Δεν ανήκω τρέπει κάποιον να μην ένιωσες την απουσία
στην κατηγορία αυτή. καπνίζει ενώ εκείνη μου, όταν ένιωσα την
Περιμένω στωικά την την στιγμή μπροστά του απουσία σου, ήμασταν
ώρα που θα σπάσεις το ανάβει τσιγάρο. Ευτυ- και οι δυο έτοιμοι εδώ
αβγό, θα διαλύσεις τον χώς αυτές είναι σπάνιες και καιρό για να αντιμε-
προστατευτικό κλοιό και οι φορές που με πιάνω τωπίσουμε τις μοναξιές
θα συνεχίσεις μόνος το να παριστάνω τον σοφό μας. Πόσες φορές δεν
ταξίδι. μπροστά σου. Αφού το μου έδειξες κατάμουτρα
