Page 44 - mag_41
P. 44

ΜΕϊΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ




                    ŒÓ· ÁÚ¿ÌÌ·




            ÛÙÔÓ ÁÈÔ ÌÔ˘
















                Κάποιος μαθητευόμενος ρώτησε τον Σούφι Ναν Τσουάν: "Ποιο

                είναι το μονοπάτι;" Ο Ναν Τσουάν δήλωσε: "Η καθημερινή ζωή

                είναι το μονοπάτι." Ο μαθητευόμενος ρώτησε: "Μπορεί να μελε-

                τηθεί;" Ο Ναν Τσουάν είπε: "Αν προσπαθήσεις να το μελετήσεις,

                θα απομακρυνθείς από αυτό." Ο μαθητευόμενος  ρώτησε: "Αν

                δεν το μελετήσω, πώς μπορώ να ξέρω ότι είναι το μονοπάτι;"

                Ο Ναν Τσουάν δήλωσε: "Ο δρόμος δεν ανήκει στον κόσμο της
   44           αντίληψης, επίσης δεν ανήκει στον κόσμο της μη-αντίληψης. Η


                γνώση είναι μια αυταπάτη και η μη-γνώση είναι παράλογη. Αν

                θέλετε να φτάσετε στο αληθινό μονοπάτι, πέρα από κάθε αμφι-

                βολία, δώστε στον εαυτό σας την ελευθερία του ουρανού. Μην το

                ονομάσετε ούτε καλό, ούτε όχι-καλό."


               Μαξιμίλιαν,                         λόγων. Είναι κι αυτό                να μην παρασύρομαι,
     ❝         η απόφαση μου να σου                όμως μια είδους διδαχή,             να μην κρύβομαι πίσω


               γράψω, υποκινείται
                                                                                       από το μικρό μου δα-
                                                   αν σκεφτείς εμάς που
               από την επιθυμία που                έχουμε ευχέρεια στις                χτυλάκι. Εδώ και δέκα
               είχα πάντα να είχα ένα              λέξεις και σπαταλήσαμε              χρόνια που συντροφεύεις
               γράμμα και του δικού                υπερβολικά θα έλεγα                 την ζωή μου, ομολογώ
               μου πατέρα, ένα γράμ-               μελάνι για να εξηγή-                πως με έχεις διδάξει

               μα που θα πρόστρεχα σε              σουμε όταν οι πράξεις               πολύ περισσότερα από
               δύσκολες στιγμές για να             οι ίδιες έχουν πάντα τον            όλα τα βιβλία που έχω
               βρίσκω της χαμένες μου              τελευταίο λόγο.                     διαβάσει και σκονί-

               ισορροπίες. Ίσως απαι-                     Η ανάγκη μου να              ζονται στα ράφια της
               τώ από τον πατέρα μου               σου γράψω, ξεκινά από               υπερφορτωμένης μου
               πράγματα που τον υπερ-              αυτή την ανικανότητά                βιβλιοθήκης.
               βαίνουν, ποτέ εξάλλου               μου να παραμένω πάντα                      Αυτό το γράμμα
               δεν ήταν των πολλών                 σταθερός στις αξίες μου,            λοιπόν, δεν θα είναι
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49