Page 75 - mag_43
P. 75
του Γιάννη
Παπαϊωάννου - Τσαρούχη
Δε θυμόμαστε τις μέρες
παρά μόνο τις στιγμές
Cesare Pavese
1976 Studio 1. Δίσκος "Τα παράλογα" μέσα σας παρακαλώ, και συ Νικο δεν
Οι στίχοι είναι του μεγάλου μας Νίκου ντρέπεσαι 2 μέτρα άντρας να παίζεις με
Γκάτσου και η μουσική του Μάνου Χα- τα δίφραγκα;
τζιδάκι. Τραγουδούν η Μαρία Φαρα- - Όχι Μάνο μου δεν ντρέπομαι, θέλω να
ντούρη, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Μελίνα ξεσκάσω λίγο, να γίνω ταπεινός. Ξέρω
Μερκούρη, ο Διονύσης Σαββόπουλος ότι εσύ ζηλεύεις τώρα γιατί είσαι γεμα-
και ο νέος, τότε, Ηλίας Λιούγκος. Ωραίες τούλης και δεν μπορείς να παίξεις μαζί
μαγικές στιγμές. Να παίζει πιάνο ο Χα- μας (Το πειραχτήρι που σας έλεγα)
τζιδάκις, ο Θεοδωράκης να τραγουδά, η
Μερκούρη με την Φαραντούρη να τους 1981 Studio 2. Δίσκος ''Πικραμένη
θαυμάζουν και ο Σαββόπουλος με τον μου γενιά" Ποίηση Γιάννης Ρίτσος και η 75
Λιούγκο σε μια γωνιά να παρακολου- μουσική του Μάριου Τόκα.Τραγουδά ο
θούν. Ο Γκάτσος κάθε μέρα στο studio. Λάκης Χαλκιάς.Ο Ρίτσος απαγγέλλει:
Συνεργάτης και πάνω απ'όλα φίλος με Τούτος ο λαός, αφέντη μου,
τον Χατζιδάκι τον οποίο τσίγκλαγε συνέ- δεν ξέρει πολλά λόγια,
χεια (Ήταν μεγάλο πειραχτήρι) σωπαίνει, ακούει κι όσα του λες
τα δένει κομπολόγια...
1η μοναδική στιγμή.
Στις πρόβες και στα διαλείμματα που 2η μοναδική στιγμή.
τον έχανες, που τον έβρισκες έξω απ' το Εκείνη την ημέρα έρχεται στο studio ο
control στο διάδρομο να παίζει με τους Στέλιος Καζαντζίδης που έχει ραντεβού
μουσικούς ποιος θα ρίξει πιο κοντά το με τον Λάκη Χαλκιά. Μπαίνοντας μέσα ο
κέρμα στο μάρμαρο του τοίχου. Έτσι για Στέλιος ο Λάκης τον συστήνει στον Ρί-
να περάσει η ώρα του. τσο.
Κάποια στιγμή μετά από μια πρόβα φω- Προσέξτε τώρα διάλογο.
νάζει ο Χατζιδάκις να μπουν και οι υπό- Γ.Ρίτσος: - Καλημέρα Στέλιο. Εσύ είσαι
λοιποι μουσικοί για να γράψουμε. ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής που τρα-
Αργούν όμως κι ανοίγει την πόρτα της αί- γουδά τον πόνο, τον καημό, τα βάσανα
θουσας να δει τι γίνετε και τους βλέπει και την αγάπη του κόσμου;
μαζί με τον Γκάτσο να παίζουν. Στ.Καζαντζίδης: - Ναι
- Δεν ακούτε που σας φωνάζω, ελάτε Γ.Ρίτσος: - Γιατί δεν τραγουδάς τώρα;