Page 21 - mag_48

της Έλενας Καρανικολού

http://missy-merida.blogspot.gr/

Έμοιαζε με βοριαδάκι, φερμένο από αλλού.

Τα πόδια δεν πατούσαν στη γη και
οι σκέψεις κυκεώνες, διέλυαν κάθε τόσο

όποιον βρισκόταν κοντά στα χείλη της.

Καμμιά φορά με αερικό την παρομοίαζε και ήταν

στα αλήθεια, πλάσμα μαγικό, ξωτικό των ουρανών,
καθάρια ανάσα και για μάτια φτερά που πετούσαν

από χώρα σε χώρα να βρουν πατρίδα.

Κάποτε στον αέρα έφτιαχνε παζλ της ζωής της το απόγειο

και ύστερα έστεκε βουβή να προσπαθεί σε ένα υπόγειο.
Ήταν εσύ και εγώ μαζί, οι άλλοι και οι δικοί μας

μα ξαφνικά έγιναν όλοι αυτοί εχθροί μας, φοβήθηκες, 21

φοβήθηκα ποιος ήταν ο σκοπός τους, ακόμα δεν κατάλαβες

Πως βρέθηκε εντός μας.
Έρχονται μέρες και στιγμές, ελπίδες και λεπίδες

μα τα φτερά της έμοιαζαν με ρούχο ξεχασμένο σε καρέκλα

...τώρα σε θέλουνε σκυφτό,
τώρα σε θέλουν νικημένο,

ανήμπορο κι υποταγμένο

για να ξεχνάνε αυτό που ήταν...

Θα ’ρθει μια μέρα ένα παιδί,
τη μέρα που θα επιστρέψεις,

θα ’ρθει αυτό, μην το γυρέψεις

και θα σου πει...

Αερικό είσαι, αερικό

magazine 13