Page 93 - mag_88

XΡΑΤΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ:
ΕΥΗ ΓΕΡΟΚΩΣΤΑ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ:
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ
ΗΛΙΚΙΑ 3+

Παπούτσια κάθε είδους παρελαύνουν γία, ο θυμός κι άλλα πολλά, παίρνουν

στους δρόμους, στις βιτρίνες, στο τσα- χρώμα, μορφή και ήχο.
γκαράδικο. Τότε όλα γίνονται εύκολα.
Μα πρωταγωνιστής παραμένει το αγόρι Τότε όλοι οι άνεμοι κοπάζουν. 93 93
με τα "χρατς", που παλεύει να δέσει τα Τότε σηκώνουμε τα μάτια μας στον

κορδόνια του και να λύσει τους κό- ουρανό.
μπους της καρδιάς του... Τότε βλέπουμε όλα τα σύννεφα, τα
Μέχρι να μάθουμε τι σημαίνει ανησυ- πουλιά, τον ήλιο και τα κεραμίδια των
χία, χαρά, λύπη, αμηχανία, αγάπη, φό- παλιών σπιτιών.

βος, νοσταλγία, θυμός κι άλλα πολλά, Κι ένα αόρατο χέρι λύνει τους κόμπους
είναι φορές που νιώθουμε κόμπο στο και τους φιόγκους που έχουν φωλιάσει
στομάχι κι άλλες πάλι την καρδιά μας μέσα μας.
δεμένη φιόγκο.

Τότε τίποτα δεν είναι -ή δεν φαίνεται-
εύκολο.
Τότε δεν βρίσκουμε τρόπο να ησυχά-
σουμε.

Τότε κοιτάζουμε διαρκώς κάτω.
Τότε ξεχνάμε να δούμε τα σύννεφα, τα
πουλιά, τον ήλιο και τα κεραμίδια των
παλιών σπιτιών.

Και ο καιρός περνάει.
Ώσπου, μια μέρα, χωρίς να το καταλά-
βουμε, η ανησυχία, η χαρά, η λύπη, η
αμηχανία, η αγάπη, ο φόβος, η νοσταλ-