Page 5 - mag_51

του Β_56

Αν λάβουμε υπόψη μας ότι το οικονομικό πρόβλημα που ταλανίζει όλες τις οι-
κογένειες άλλες σε μικρότερο και άλλες σε μεγαλύτερο βαθμό, συνδυάζεται
εφιαλτικά με την απώλεια της ποιότητας στη ζωή μας και προσθέτει αβεβαιότη-
τα για το αύριο, τότε έχουμε μια πολύ πικρή συνταγή που μας βαραίνει. Κάνει

το βλέμμά μας να ειναι θολό και να έχουμε ...παρωπίδες.
Αγνοούμε ότι για άλλη μια χρονιά πολλά παιδιά, πολλοί γονείς και αρκετοί
υπερήλικες θα αντιμετωπίσουν τον χειμώνα που έρχεται, μακρυά από το σπίτι
τους. Και σα να μην έφτανε αυτό σαν πρόβλημα, έχουν να αντιμετωπίσουν και

τη ρατσιστική ξενοφοβική συμπεριφορά κάποιων που ενώ υπερηφανεύονται
για τον Ξένιο Δία, δείχνουν το πιο σκληρό τους πρόσωπο σε παιδιά.
Πόσο μικρόψυχος μπορεί να είσαι εσύ, εσύ που διώχνεις παιδιά από το σχο-
λείο επειδή είναι από άλλη χώρα; Από χώρα που εσύ πιστεύεις ότι ειναι κατώ-

τερη από τη δίκη σου;
Αν τα παιδιά ήταν από τη Γερμανία ή τις Η.Π.Α θα έκανες το ίδιο;
Ποσό κοντή μνήμη διαθέτεις;
Ποσό εαυτούλης είσαι;

Τα φράγματα που βάζεις στην αλληλεγγύη, στη συμπαράσταση, στην ανθρωπιά
είναι αποτέλεσμα της μικρότητας της ύπαρξής σου. 5
Ζήσε στον περιορισμένο χώρο σου αλλά άκουσε την πιο ηχηρή αλλά μελωδική
απάντηση που σου δίνουν τα παιδιά.

Κι έχεις, έχουμε υποχρέωση να την ακούσουμε γιατί τα παιδιά είναι το αύριο...

... Μέσα σε βάλτους,

κάτω από δέντρα,

θα ονειρευτώ για μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ!

Γιατί τόσο μικρή να φύγω σ’ άλλη γη;

Γυρνώ στο λίγο φως σε θάλασσα ανοιχτή.

Είμαι ο Αλμιράν, είμαι η Αλταήρα

είμαι ο Μοχσέν, η Ναμπιλά

Είμαι ο Ιβάν, είμαι ο Άλεξ

Είμαι ο Γιώργος, ο Βαγγέλης…

κι αυτή είναι η Δήμητρα

ΕΙΜΑΙ Ο ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ!