Page 30 - mag_52
P. 30

από τις εκδόσεις
                                       ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣεΙΣ
                                                                                                 ΡΟΕΣ










                                                        Ο Γιώργος Δρίζος, αφού γύρισε όλο τον ελλαδικό
                                                        χώρο και ιδιαίτερα το νησιωτικό, με πυξίδα μια ξεχω-
                                                        ριστή ευαισθησία και μια δική του, πολύ ανθρώπινη,
                                                        αισθητική αντίληψη του ελληνικού τοπίου και της παρά-
                                                        δοσης, βρήκε τα Κύθηρα.
                                                        Σ’ αυτό το Ιόνιο νησί του Κρητικού και του Αιγαίου, με
                                                        την πολύμορφη φύση του, με το άπλετο Φώς και με την
                                                        ιδιόρρυθμη και πολυσύνθετη αρχιτεκτονική του κληρο-
                                                        νομιά, που κρατάει μνήμες αιώνων, ο Δρίζος ανακάλυ-
                                                        ψε, Φαίνεται, κάποιες μυστικές καταβολές, που ανυπο-
                                                        ψίαστο ς έσερνε μέσα του.
                      ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΙΖΟΣ                    Με τα έργα του αυτά ο Κυθήριος πια Δρίζος μάς προ-
                   ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΑΤΙΑ                  σφέρει μια πολυσύνθετη αισθητική διάσταση του νη-
                   ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ                   σιού μας που όλοι έχομε στο βάθος της ψυχής μας.
                       ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ



                                                        Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλι-
                                                        ψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε
                                                        είδους εθισμό από ουσίες… τότε μαίνεται μέσα μας
   30                                                   μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ’ αυτό που αισθα-
                                                        νόμαστε και σ’ αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε.
                                                        Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί
                                                        ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας,
                                                        και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως
                                                        έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας
                                                        ηλικία· και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επι-
                                                        θυμία μας –σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής και της
                                                        παραδοσιακής διαπαιδαγώγησης– να αγαπούμε και να
                                                        τιμούμε τους γονείς μας, ό,τι κι αν έχει συμβεί, ακόμη
                                                        κι αν μας κακομεταχειρίζονταν.
                                                        Στο βιβλίο αναλύονται με πολλά και ποικίλα παραδείγ-
                                                        ματα –αρκετά από τη ζωή μεγάλων συγγραφέων– οι
                           Alice Miller                 δραματικές επιπτώσεις αυτής της διαμάχης, αλλά και οι

                             ΤΟ ΣΩΜΑ                    λόγοι για τους οποίους υπάρχει ακόμα ελπίδα:
                          ΔΕΝ ψΕΥΔΕΤΑΙ                  Όχι,  δεν είμαστε υποχρεωμένοι να  παραμένουμε
                                ΠΟΤΕ                    «καλά» παιδιά, εάν οι γονείς μας μάς έχουν βλάψει και
                                                        εάν εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον συναισθη-
                                                        ματικό εκβιασμό.
                                                        Ναι, σε μας εναπόκειται να δώσουμε τη δέουσα προ-
                                                        σοχή στα προειδοποιητικά σήματα που μας στέλνει το
                                                        σώμα μας.
                                                        Ναι, στο τέλος αυτού του δύσκολου δρόμου που έχου-
                                                        με να διανύσουμε προκειμένου να επανεξετάσουμε την
                                                        ιστορία της σχέσης μας με τους γονείς μας, μπορούμε
                                                        να βρούμε την πραγματική εσωτερική γαλήνη και ελευ-
                                                        θερία.
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35