Page 24 - Magazine 87

πΑΡουΣΙΑΣή

photo: Σωκράτης Μίττας

24 24

Ήταν ένα μουντό χειμωνιάτικο απόγευμα από αυτά που είναι

έντονη η ανάγκη για καφέ και μουσική. Ετοίμασα ένα ζεστό,

αχνιστό καφέ και μηχανικά το χέρι μου πήγε στο on του

ραδιοφώνου. Αυτόματα, σταμάτησα αναλογιζόμενος πως είχα

πλέον ακούσει όλες τις playlists που παίζονται καθημερινά στo

ραδιόφωνο που είναι συντονισμένος ο δέκτης και όσο καλές και

αν είναι οι επιλογές είναι κουραστικό να επαναλαμβάνονται

τα ίδια και τα ίδια. Άλλαζα συχνότητες, σταματούσα για λίγο

για να καταλάβω τι παίζει και ξαφνικά από τα ηχεία ήρθε μια

ζεστή φωνή, με ένα τόνο βραχνάδας, καθόλου επιτηδευμένη.

Έμεινα στο σταθμό και περίμενα να ακούσω όλο το τραγούδι,

αυτό ήταν... κόλλησα με τον οικείο τόνο, την ξεχωριστή φωνή

που δεν κάνει καμιά προσπάθεια να μοιάσει αλλά ούτε και να

δείξει κάτι άλλο...